Rozdział pierwszy
OBJAWIENIE MODLITWY.
POWSZECHNE POWOŁANIE DO MODLITWY
2566
Człowiek poszukuje Boga. Przez stworzenie Bóg powołuje
wszelki byt z nicości do istnienia. Człowiek, "chwałą
i czcią uwieńczony" (Ps 8, 6), jest zdolny, tak jak
aniołowie, uznać, "jak przedziwne jest imię (Pana) po
wszystkiej ziemi" (Ps 8, 2). Nawet po utracie podobieństwa do Boga na
skutek popełnionego grzechu człowiek pozostaje obrazem swego
Stwórcy. Zachowuje pragnienie Boga, który powołuje go do
istnienia. Wszystkie religie świadczą o tym poszukiwaniu
właściwym dla ludzi1.
2567
Bóg pierwszy wzywa człowieka. Jeśli nawet człowiek
zapomina o swoim Stwórcy lub ukrywa się daleko od Jego Oblicza, czy
też podąża za swoimi bożkami lub oskarża Boga, że
go opuścił, to Bóg żywy i prawdziwy niestrudzenie wzywa
każdego człowieka do tajemniczego spotkania z Nim na modlitwie. W
modlitwie wierny Bóg zawsze pierwszy wychodzi z miłością
do człowieka; zwrócenie się człowieka do Boga jest zawsze
odpowiedzią. W miarę jak Bóg się objawia i objawia
człowieka samemu człowiekowi, modlitwa ukazuje się jako wzajemne
przyzywanie się, jako wydarzenie Przymierza. Wydarzenie to, przez
słowa i czyny, angażuje serce. Ujawnia się w całej historii
zbawienia.
|