|
III. Ojcze
"nasz"
2786
Ojcze "nasz" odnosi się do Boga. Gdy wypowiadamy ten zaimek, nie
wyrażamy posiadania, lecz całkowicie nową relację do Boga.
2787
Gdy mówimy Ojcze "nasz", uznajemy najpierw, że
wszystkie Jego obietnice miłości, zapowiedziane przez
proroków, zostały wypełnione przez Chrystusa w nowym i
wiecznym Przymierzu: Staliśmy się "Jego" ludem, a On
jest odtąd "naszym" Bogiem. Ten nowy związek jest darem
wzajemnej przynależności: przez miłość i
wierność35 mamy odpowiedzieć na "łaskę i
prawdę", które zostały nam dane w Jezusie Chrystusie (J
1,17).
2788
Ponieważ Modlitwa Pańska jest modlitwą Ludu Bożego w
"czasach ostatecznych", zaimek "nasz" wyraża
również pewność naszej nadziei w ostatnią
obietnicę Boga. W nowym Jeruzalem powie On do zwycięzcy:
"Będę Bogiem dla niego, a on dla Mnie będzie synem"
(Ap 21, 7).
2789
Modląc się do "naszego" Ojca, zwracamy się
osobiście do Ojca Pana naszego Jezusa Chrystusa. Nie dzielimy
Boskości, ponieważ Ojciec jest jej "źródłem i
początkiem", ale wyznajemy w ten sposób, że Syn jest
odwiecznie zrodzony przez Niego i że od Niego pochodzi Duch
Święty. Nie mieszamy również Osób, ponieważ
wyznajemy, że nasza komunia jest komunią z Ojcem i z Jego Synem
Jezusem Chrystusem w Ich jedynym Duchu Świętym. Trójca
Święta jest współistotna i niepodzielna. Kiedy
modlimy się do Ojca, adorujemy Go i wielbimy z Synem i Duchem
Świętym.
2790
Gramatycznie zaimek "nasz" określa rzeczywistość
wspólną dla wielu. Jest tylko jeden Bóg i jest On uznany za
Ojca przez tych, którzy przez wiarę w Jego Jedynego Syna odrodzili
się z Niego przez wodę i przez Ducha36. Kościół
jest nową komunią Boga i ludzi. Zjednoczony z Jedynym Synem,
który stał się "pierworodnym między wielu
braćmi" (Rz 8, 29), jest on w komunii z jednym i tym samym Ojcem, w
jednym i tym samym Duchu Świętym37. Modląc się do
"naszego" Ojca, każdy ochrzczony modli się w tej komunii:
"Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich
wierzących" (Dz 4, 32).
2791
Dlatego więc mimo podziałów chrześcijan modlitwa do
"naszego" Ojca pozostaje wspólnym dobrem i naglącym
wezwaniem dla wszystkich ochrzczonych. Pozostając w komunii przez
wiarę w Chrystusa i przez chrzest, powinni oni uczestniczyć w
modlitwie Jezusa o jedność Jego uczniów38.
2792
Wreszcie, jeśli rzeczywiście modlimy się "Ojcze
nasz", wyzbywamy się indywidualizmu, ponieważ
miłość, którą przyjmujemy, wyzwala nas z niego.
Zaimek "nasz" rozpoczynający Modlitwę Pańską,
podobnie jak "my" czterech ostatnich próśb, nie wyklucza
nikogo. Aby był on wypowiadany w prawdzie39 należy
przezwyciężyć nasze podziały i różnice.
2793
Ochrzczeni nie mogą modlić się do "naszego" Ojca, nie
prowadząc do Niego tych wszystkich, którym dał On swego
umiłowanego Syna. Miłość Boża nie zna granic, nasza
modlitwa również powinna być taka sama40. Modlitwa do
"naszego" Ojca otwiera nas na ogrom Jego miłości objawionej
w Chrystusie; trzeba modlić się ze wszystkimi i za wszystkich ludzi,
którzy Go jeszcze nie znają, aby wszyscy byli "zgromadzeni w
jedno" (J 11, 52). Ta Boża troska o wszystkich ludzi i o całe
stworzenie ożywiała wszystkich wielkich ludzi modlitwy; powinna ona
napełnić naszą modlitwę wszechogarniającą
miłością, gdy ośmielamy się mówić: Ojcze
"nasz".
|