Artykuł pierwszy
OBJAWIENIE BOŻE
I. Bóg objawia
swój "zamysł życzliwości"
51
"Spodobało się Bogu w swej dobroci i mądrości
objawić siebie samego i ujawnić nam tajemnicę woli swojej,
dzięki której przez Chrystusa, Słowo Wcielone, ludzie
mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym i stają się
uczestnikami Boskiej natury"2.
52
Bóg, który zamieszkuje "światłość
niedostępną" (1 Tm 6, 16), pragnie udzielać swojego
Boskiego życia ludziom stworzonym w sposób wolny przez Niego, by w
swoim jedynym Synu uczynić ich przybranymi synami3. Objawiając siebie
samego, Bóg pragnie uzdolnić ludzi do dawania Mu odpowiedzi, do
poznawania Go i miłowania ponad to wszystko, do czego byliby zdolni sami z
siebie.
53
Boski zamysł Objawienia spełnia się równocześnie
"przez wydarzenia i słowa wewnętrznie ze sobą
powiązane"4 oraz wyjaśniające się wzajemnie. Plan ten
jest związany ze szczególną "pedagogią
Bożą". Bóg stopniowo udziela się człowiekowi,
przygotowuje go etapami na przyjęcie nadprzyrodzonego Objawienia,
którego przedmiotem jest On sam, a które zmierza do punktu
kulminacyjnego w Osobie i posłaniu Słowa Wcielonego, Jezusa
Chrystusa.
Święty
Ireneusz z Lyonu wielokrotnie mówi o tej pedagogii Bożej,
posługując się obrazem wzajemnego przyzwyczajania się do
siebie Boga i człowieka: "Słowo Boże zamieszkało w
człowieku i stało się Synem Człowieczym, by
przyzwyczaić człowieka do objęcia Boga, a Boga do zamieszkiwania
w człowieku, zgodnie z upodobaniem Ojca"5.