Tom,  Rozdzial

 1   1,14|          ktory by kladac sie do grobu powiedzial: zycie moje uplynelo
 2   1,15|     utrapieniach, od kolebki do grobu scigajacych rod ludzki,
 3   1,19|         milosc byla wejsciem do grobu.~"Wyobrazam sobie Tutmozisa,
 4   1,19|        nie do wiezienia, ale do grobu pojde za nim, a pan moj
 5   1,20|     utrapieniach, od kolebki do grobu scigajacych rod ludzki,
 6   1,27|        nam, tajemnica smierci i grobu...~Ksiaze otrzasnal sie.~-
 7   1,27|       Gdy wiec cialo rzucimy do grobu, ono predko psuje sie i
 8   1,29|      szereg faraonow wstapil do grobu, niektorzy konali w bolesciach,
 9   2,6 |         milosc byla wejsciem do grobu.~"Wyobrazam sobie Tutmozisa,
10   2,16|        nie do wiezienia, ale do grobu pojde za nim, a pan moj
11   2,22|        nam, tajemnica smierci i grobu...~Ksiaze otrzasnal sie.~-
12   2,22|       Gdy wiec cialo rzucimy do grobu, ono predko psuje sie i
13   2,24|      szereg faraonow wstapil do grobu, niektorzy konali w bolesciach,
14   3,5 |   wystarczajacych na zbudowanie grobu. Kaplani bledli i zaciskali
15   3,7 |       swoj palac dazac Nilem do grobu w Tebach. Po drodze zas,
16   3,8 |        tysiacami lat zlozono do grobu swiete zwloki bozka Ozirisa,
17   3,9 |       prowadzace do podziemnego grobu, ktory budowal sobie faraon
18   3,9 |      zatrzymal sie u wejscia do grobu, kaplani wyjeli mumie krolewska
19   3,9 |  zaniesli ogromny ten ciezar do grobu.~Minawszy przy swietle pochodni
20   3,9 |        nie odkryloby wejscia do grobu. Nastepnie wrocili na gore
21   3,9 | szczescia, bo gdy wejdziecie do grobu, spoczniecie tam na wieki,
22   3,9 |         tudziez straz pilnujaca grobu przeciw swietokradzkim pokuszeniom
23   3,10|        wzniesieniu dwu budowli: grobu dla siebie i swiatyni dla
24   3,10|        z budowa swiatyni i mego grobu. Wy zas medrcy, ktorzy jestescie
25   3,14|         u Amona tebanskiego i u grobu Ozirisa w Denderach wypadly