Tom,  Rozdzial

 1   1,1 |        robic mu przyjemnosc.~- Erpatre, najwyzsze usta! - zawolal
 2   1,4 |      droge!...~- Zyj wiecznie, erpatre!... - zawolal Patrokles,
 3   1,4 |      sie rzekl:~- Zwyciezyles, erpatre. Tylko wielki wodz w ten
 4   1,4 |     rownie niesforny wodz, jak erpatre, czym zakonczylibysmy manewry?~-
 5   1,6 |        niepokoj.~- Ciesze sie, erpatre - rzekl faraon - ze wracasz
 6   1,8 |      dom wobec twoich palacow, erpatre!), taki bil blask z jego
 7   1,8 |  chocby spod ziemi. Gdybys ty, erpatre, stanal przed uschnieta
 8   1,11|        mam prawo laski?~- Tak, erpatre - odpowiedzial nadzorca
 9   1,11|      na dom najdostojniejszego erpatre.~- Powiem prawde, jak na
10   1,11| madrosc mowi przez twoje usta, erpatre - rzekl urzednik. - Kazano
11   1,11|   Madrosc plynie z ust twoich, erpatre - odpowiedzial dygnitarz. -
12   1,19|     mozesz poznac i teraz jako erpatre, sa, ktore poznasz jako
13   1,19| strasznie bogaty... Wezwij go, erpatre, i zazadaj sto talentow,
14   1,19|   Przez bogi! gdziezes to byl, erpatre?... - Caly twoj dwor nie
15   1,19|        i upadli na twarze.~- O erpatre! - mowil dowodca przybylych. -
16   1,19|      go starszy kaplan:~- Coz, erpatre, wierzysz teraz w potege
17   2,4 | strasznie bogaty... Wezwij go, erpatre, i zazadaj sto talentow,
18   2,6 |   Przez bogi! gdziezes to byl, erpatre?... - Caly twoj dwor nie
19   2,19|        i upadli na twarze.~- O erpatre! - mowil dowodca przybylych. -
20   2,20|      go starszy kaplan:~- Coz, erpatre, wierzysz teraz w potege