Tom, Rozdzial
1 1,14| i z wielu rzeczy drwil w duchu, a nawet publicznie. Lecz
2 1,17| swiata zamyslil sie i rzekl w duchu: "Oni wszedzie wleza i zawsze
3 1,19| urzednikow, ksiaze upadl na duchu. Przerazala go mysl, ze
4 1,19| Ksiaze sluchal z uwaga, w duchu jednak przyznal, ze niewiele
5 1,19| nie moze przyjsc - mowil w duchu - gdyz zabiliby ja..."~Stanal
6 1,19| Musze tez wyznac - ciagnal w duchu - ze nie wiem, czy potrafie
7 1,22| swiata zamyslil sie i rzekl w duchu: "Oni wszedzie wleza i zawsze
8 1,26| urzednikow, ksiaze upadl na duchu. Przerazala go mysl, ze
9 2,1 | Ksiaze sluchal z uwaga, w duchu jednak przyznal, ze niewiele
10 2,7 | nie moze przyjsc - mowil w duchu - gdyz zabiliby ja..."~Stanal
11 2,9 | Musze tez wyznac - ciagnal w duchu - ze nie wiem, czy potrafie
12 3,2 | popil to winem.~Przyznal w duchu, ze jedzenie bylo zrobione
13 3,3 | dzien?... - powtarzal w duchu. - Alez ja tysiac lat jestem
14 3,4 | Tyfona wolajac:~- Przeklety duchu ciemnosci!... Ktory podniecasz
15 3,6 | i nastepcy moi - mowil w duchu - was wzywam na swiadectwo,
16 3,7 | przypatrzywszy sie wyznal w duchu, ze chyba tu jeszcze nie
17 3,7 | nie zrobi!... - mowil w duchu. - Albo zginie jak ci dwaj,
18 3,8 | radujacego sie ludu, przyznal w duchu, ze - nic nie rozumie. Ani
19 3,11| przeczuc. Nie upadl jednak na duchu wiedzac, ze cokolwiek dzis
20 3,11| swego nauczyciela, lecz w duchu mowil:~"Menes jest niezawodnie
|