Tom,  Rozdzial

 1   1,16|       wina i wiencami roz. Ksiaze usmiechal sie do niej, glaskal po
 2   1,19|    ksiecia. Mniej mowil, rzadziej usmiechal sie, przy ucztach siedzial
 3   1,19| wiarolomca.~Ksiaze krecil glowa i usmiechal sie. Wreszcie usiadl i rzekl:~-
 4   1,19|    Nastepca ciagle trzasl glowa i usmiechal sie.~- Nigdy bym nie myslal -
 5   1,21|       wina i wiencami roz. Ksiaze usmiechal sie do niej, glaskal po
 6   1,28|  niewlasciwym, jego swiatobliwosc usmiechal sie dobrotliwie i - rozkazywal
 7   1,28|        Pan wiecznosci dobrotliwie usmiechal sie i swoja delikatna, prawie
 8   1,28|          jego swiatobliwosc wciaz usmiechal sie w sposob zagadkowy.~
 9   1,29|         minelo jak cienie, ale on usmiechal sie i usmiechalby sie nawet
10   2,8 |    ksiecia. Mniej mowil, rzadziej usmiechal sie, przy ucztach siedzial
11   2,14| wiarolomca.~Ksiaze krecil glowa i usmiechal sie. Wreszcie usiadl i rzekl:~-
12   2,14|    Nastepca ciagle trzasl glowa i usmiechal sie.~- Nigdy bym nie myslal -
13   2,23|  niewlasciwym, jego swiatobliwosc usmiechal sie dobrotliwie i - rozkazywal
14   2,23|        Pan wiecznosci dobrotliwie usmiechal sie i swoja delikatna, prawie
15   2,23|          jego swiatobliwosc wciaz usmiechal sie w sposob zagadkowy.~
16   2,24|         minelo jak cienie, ale on usmiechal sie i usmiechalby sie nawet
17   3,3 |       naszych swiatyniach.~Faraon usmiechal sie.~- Musze ja na moich
18   3,3 |      utena z Labiryntu..."~Faraon usmiechal sie i znowu medytowal:~"
19   3,13|           Labiryntu.~Ramzes wciaz usmiechal sie.~Skonczyla sie procesja