Tom,  Rozdzial

 1   1,1 |       zamiast pilnowac wojska.~Zdumiony elegant zatrzymal sie.~-
 2   1,10|    rozjatrzony, a przed chwila zdumiony i przejety wdziecznoscia,
 3   1,10|         Co to znaczy? - spytal zdumiony ksiaze.~- Straszne rzeczy!.. -
 4   1,11|     wrocil do siebie zbolaly i zdumiony. Czul, ze kilkuset ludziom
 5   1,19| Gospodarz patrzyl sie na niego zdumiony. Nagle uderzyl sie w czolo,
 6   1,19|     pewnoscia...~Ksiaze stanal zdumiony.~- Jak to - rzekl - wiec
 7   1,19|        Nie ufasz mi? - zapytal zdumiony ksiaze.~- W tej sprawie
 8   1,19|     karzesz!...~Ksiaze sluchal zdumiony. We wscieklej kobiecie nie
 9   1,19|  powiedziales?... - wykrzyknal zdumiony nastepca.~Tutmozis chwial
10   1,19|  zaczela szeptac.~Grek sluchal zdumiony.~- Kobieto - rzekl - najgorsze
11   1,24| Gospodarz patrzyl sie na niego zdumiony. Nagle uderzyl sie w czolo,
12   2,4 |     pewnoscia...~Ksiaze stanal zdumiony.~- Jak to - rzekl - wiec
13   2,5 |        Nie ufasz mi? - zapytal zdumiony ksiaze.~- W tej sprawie
14   2,13|     karzesz!...~Ksiaze sluchal zdumiony. We wscieklej kobiecie nie
15   2,14|  powiedziales?... - wykrzyknal zdumiony nastepca.~Tutmozis chwial
16   2,16|  zaczela szeptac.~Grek sluchal zdumiony.~- Kobieto - rzekl - najgorsze
17   3,12|      rodem...~Tutmozis sluchal zdumiony.~"Oblakana?.." - pomyslal
18   3,14|     znaczy?" - rzekl do siebie zdumiony.~Juz zapomnial o swietlnej