Tom,  Rozdzial

 1   1,6 |      podniosl na niego jasne spojrzenie i odparl spokojnie:~- Armia
 2   1,9 |     byla za kobieta... co za spojrzenie!...~- Kto to mogl byc? -
 3   1,10|     Tafet.~Ksiaze rzucil jej spojrzenie pelne wzgardy. Lecz wnet
 4   1,13|    pocalunki przywroca jasne spojrzenie oczom twym... niech bicie
 5   1,14|       ja gdzies widzialem to spojrzenie?... Aha, kiedym tu byl ostatnim
 6   1,18|     a jezeli tak jest, jedno spojrzenie nauczy cie, o ile sa dokladnymi
 7   1,19|    wpil w niego pelne gniewu spojrzenie. Zdawalo sie, ze wybuchnie
 8   1,19|  jego pobladla twarz i metne spojrzenie zawolal z trwoga:~- Przez
 9   1,19| drobne rysy i pelne slodyczy spojrzenie. Co ty jestes? - mowi do
10   1,23|     a jezeli tak jest, jedno spojrzenie nauczy cie, o ile sa dokladnymi
11   2,2 |    wpil w niego pelne gniewu spojrzenie. Zdawalo sie, ze wybuchnie
12   2,6 |  jego pobladla twarz i metne spojrzenie zawolal z trwoga:~- Przez
13   2,9 | drobne rysy i pelne slodyczy spojrzenie. Co ty jestes? - mowi do
14   3,6 |     siegajace do glebi duszy spojrzenie faraona.~- Siadz - rzekl
15   3,12|  niebieskie pasy... oblakane spojrzenie... smial sie dziko jak tamten
16   3,14| ciemnego krysztalu. Pobladl, spojrzenie zmetnialo mu, na twarz wystapil