Tom,  Rozdzial

  1   1,1 |            Byl to Pentuer, kaplan i pisarz ministra, chudy asceta,
  2   1,1 |          szose?~- Tak jest - odparl pisarz ministra. - Wawoz ten ma
  3   1,2 |          jak przed ukaszeniem zmii.~Pisarz Pentuer odwrocil glowe;
  4   1,4 |         adiutant niosacy wachlarz i pisarz Pentuer, zaczeli tez rozmowe.~-
  5   1,4 |         ktory sie powiesil? - rzekl pisarz.~- Zdaje mi sie, ze dla
  6   1,4 |           zna?... - odparl posepnie pisarz. - Czyliz nie wyroslem miedzy
  7   1,4 |        Tylko niewolnikiem - wtracil pisarz. - Niewolnikiem, ktorego
  8   1,4 |                   Mylisz sie, rzekl pisarz - on rzadzi naprawde. On
  9   1,5 |          cnot - roztropna pokora...~Pisarz milczal.~- Ty wiec dokladniej
 10   1,6 |            od faraona stanal wielki pisarz, na lewo sedzia z laska,
 11   1,6 |            uklekli na podlodze, zas pisarz odezwal sie do faraona:~-
 12   1,6 |          cie, Nitagerze... - zaczal pisarz.~Wtem, ku najwiekszemu zgorszeniu
 13   1,6 |             zas ty, wielki pisarzu.~Pisarz z przerazeniem spojrzal
 14   1,7 |              W zadnym razie. Wielki pisarz juz dzis musialby wstrzymac
 15   1,8 |            pana. Tu potrzebny tylko pisarz, ktory napisze, ze wy, najdostojniejszy
 16   1,11|           urzednik sledczy i wielki pisarz zabiegaja mi droge... Czymze
 17   1,12|           ze zwyklym chlodem wielki pisarz - nie rozumialem, ze jedna
 18   1,12| najwierniejsi sludzy - odpowiedzial pisarz.~Dosyc bylo tej rozmowy
 19   1,12|           Dzisiaj zas przyszedl ten pisarz ze swoimi ludzmi i mowi
 20   1,18|          mniejszych. Kazdy mniejszy pisarz i dozorca zebral wiadomosci
 21   1,18|          znalazl sie jaki nikczemny pisarz egipski, ktory poszedlby
 22   1,19|             na drugi dzien - wielki pisarz nomesu Hak tudziez jego
 23   1,19|            i z jednego roku.~Wielki pisarz usiadl na podlodze z podwinietymi
 24   1,19|         Myszy zjadly - odpowiedzial pisarz i czytal dalej:~- Osmego
 25   1,19|           Pozniej przychodzi wielki pisarz i mowi, czego z dobr jego
 26   1,19|             szepnal do Sofry wielki pisarz. - Gdyby zechcial, ci ludzie
 27   1,19|     rachunkow, ktore czytal mu jego pisarz.~W tej chwili niewolnik,
 28   1,19|             za kobietami jak biedny pisarz, ktory znikad nie moze pozyczyc
 29   1,19|             historie:~Mlody i ubogi pisarz, nie majacy w torbie miedzianego
 30   1,19|         czynu?"~Tak medytujac ubogi pisarz mijal lepianke, przed ktora
 31   1,19|          siegalo az do glebi serca. Pisarz, madry jak bocian, zaraz
 32   1,19|              zbieraja slowa prawdy.~Pisarz westchnal.~- Myslalem -
 33   1,19|     Spojrzyj na mnie, panie - rzekl pisarz. - Mam dziurawa plachte
 34   1,19|           mi dwoma sposobami: Amon.~Pisarz wydobyl kalamarz, pedzel
 35   1,19|            powinni dac kurzych jaj?~Pisarz zebral kamyki, ukladal je
 36   1,19|     strwonil, ale jeszcze pomnozyl?~Pisarz upadl do nog milosiernemu
 37   1,19|             A to co jest? - zapytal pisarz wskazujac na jakas figure
 38   1,19|        majatek.~- Aj!... - krzyknal pisarz. - Moze to sobie stac przez
 39   1,19|          posiadac tamten folwark...~Pisarz upadl do nog bogu.~- Jestze -
 40   1,19|             A to co jest? - zapytal pisarz wskazujac na figure, ktora
 41   1,19|           tysiecy lat zyl - zawolal pisarz - nie tkne tej rzeczy!...
 42   1,19|          podola mu twoja madrosc...~Pisarz znowu upadl do nog Amonowi
 43   1,19|            jest?... - zapytal nagle pisarz wskazujac na figure okryta
 44   1,19|           Wladco moj!... - krzyknal pisarz. - Pozwol, azeby w tym palacu
 45   1,19|       znaczy tyle co pomyje - rzekl pisarz. - Niech ta figura w welonie
 46   1,19|             zniknal.~Uszczesliwiony pisarz zaczal chodzic po swoim
 47   1,19|    polowania. Przed spichrzem jeden pisarz odbieral ziarno od rolnikow,
 48   1,19|         rolnikow, przed obora drugi pisarz przyjmowal rachunek od dozorcy
 49   1,19|            jestem - mowil do siebie pisarz - dlaczego moj przyjaciel
 50   1,19|       fenicki.~"Kobieta?... - mysli pisarz. - Tego mnie nie uczono
 51   1,19|            oczy!" - rzekl do siebie pisarz chodzac po pokoju.~Znowu
 52   1,19|                Calowal? - powtorzyl pisarz. - I tego nie uczono mnie
 53   1,19|             do czego? - zdziwil sie pisarz rozstawiajac jej palce...~(
 54   1,19|        czego sa takie rece? - pytal pisarz figury.~- Azebym nimi ciebie
 55   1,19|                 wrzasnal przerazony pisarz, ktorego kaplani zawsze
 56   1,19|              a pszenica w piasek...~Pisarz, gdy ocknal sie w objeciach
 57   1,19|             slyszalas, czego biedny pisarz wyrzekl sie za pocalunek
 58   1,19|            placzac sluzebnice Sary, pisarz i rzadca jej domu, potem
 59   1,19|             Wiec niech przyjdzie tu pisarz" - zawolal ksiaze. A gdy
 60   1,19|              Teraz dopiero przybywa pisarz na brzeg i upomina sie o
 61   1,23|          mniejszych. Kazdy mniejszy pisarz i dozorca zebral wiadomosci
 62   1,23|          znalazl sie jaki nikczemny pisarz egipski, ktory poszedlby
 63   1,28|              Zle dziecko! - mruknal pisarz od bydla, schylony nad swoim
 64   1,30|     rachunkow, ktore czytal mu jego pisarz.~W tej chwili niewolnik,
 65   2,7 |             za kobietami jak biedny pisarz, ktory znikad nie moze pozyczyc
 66   2,9 |             historie:~Mlody i ubogi pisarz, nie majacy w torbie miedzianego
 67   2,9 |         czynu?"~Tak medytujac ubogi pisarz mijal lepianke, przed ktora
 68   2,9 |          siegalo az do glebi serca. Pisarz, madry jak bocian, zaraz
 69   2,9 |              zbieraja slowa prawdy.~Pisarz westchnal.~- Myslalem -
 70   2,9 |     Spojrzyj na mnie, panie - rzekl pisarz. - Mam dziurawa plachte
 71   2,9 |           mi dwoma sposobami: Amon.~Pisarz wydobyl kalamarz, pedzel
 72   2,9 |            powinni dac kurzych jaj?~Pisarz zebral kamyki, ukladal je
 73   2,9 |     strwonil, ale jeszcze pomnozyl?~Pisarz upadl do nog milosiernemu
 74   2,9 |             A to co jest? - zapytal pisarz wskazujac na jakas figure
 75   2,9 |        majatek.~- Aj!... - krzyknal pisarz. - Moze to sobie stac przez
 76   2,9 |          posiadac tamten folwark...~Pisarz upadl do nog bogu.~- Jestze -
 77   2,9 |             A to co jest? - zapytal pisarz wskazujac na figure, ktora
 78   2,9 |           tysiecy lat zyl - zawolal pisarz - nie tkne tej rzeczy!...
 79   2,9 |          podola mu twoja madrosc...~Pisarz znowu upadl do nog Amonowi
 80   2,9 |            jest?... - zapytal nagle pisarz wskazujac na figure okryta
 81   2,9 |           Wladco moj!... - krzyknal pisarz. - Pozwol, azeby w tym palacu
 82   2,9 |       znaczy tyle co pomyje - rzekl pisarz. - Niech ta figura w welonie
 83   2,9 |             zniknal.~Uszczesliwiony pisarz zaczal chodzic po swoim
 84   2,9 |    polowania. Przed spichrzem jeden pisarz odbieral ziarno od rolnikow,
 85   2,9 |         rolnikow, przed obora drugi pisarz przyjmowal rachunek od dozorcy
 86   2,9 |            jestem - mowil do siebie pisarz - dlaczego moj przyjaciel
 87   2,9 |       fenicki.~"Kobieta?... - mysli pisarz. - Tego mnie nie uczono
 88   2,9 |            oczy!" - rzekl do siebie pisarz chodzac po pokoju.~Znowu
 89   2,9 |                Calowal? - powtorzyl pisarz. - I tego nie uczono mnie
 90   2,9 |             do czego? - zdziwil sie pisarz rozstawiajac jej palce...~(
 91   2,9 |        czego sa takie rece? - pytal pisarz figury.~- Azebym nimi ciebie
 92   2,9 |                 wrzasnal przerazony pisarz, ktorego kaplani zawsze
 93   2,9 |              a pszenica w piasek...~Pisarz, gdy ocknal sie w objeciach
 94   2,9 |             slyszalas, czego biedny pisarz wyrzekl sie za pocalunek
 95   2,13|            placzac sluzebnice Sary, pisarz i rzadca jej domu, potem
 96   2,14|             Wiec niech przyjdzie tu pisarz" - zawolal ksiaze. A gdy
 97   2,19|              Teraz dopiero przybywa pisarz na brzeg i upomina sie o
 98   2,23|              Zle dziecko! - mruknal pisarz od bydla, schylony nad swoim
 99   3,12|           Towarzyszyli panu: wielki pisarz, naczelnik lucznikow, naczelnik
100   3,12|          pior; na posadzce siedzial pisarz nomesu i czytal raport.~
101   3,13|            kazdy jeneral lub wielki pisarz ma wiecej sluzby i kobiet
102   3,13|             wielki skarbnik, wielki pisarz, Tutmozis i Kalipos, naczelny
103   3,13|         dostojnosc - wtracil wielki pisarz.~Faraon potrzasnal glowa.~-
104   3,13|      Rozkazuj, panie - rzekl wielki pisarz.~- A oto moja wola - mowil
105   3,13|        Nareszcie - westchnal wielki pisarz, gdy ze skarbnikiem znalezli
106   3,13|               Co mu bedzie! - rzekl pisarz. - Jego swiatobliwosc, dzis
107   3,13|          robi przygotowania - mowil pisarz. - Ja bym wszystko zakonczyl
108   3,13|            soba pospolstwa - odparl pisarz. - A tak, co moze zdarzyc
109   3,13|         niespodzianek - upieral sie pisarz. - Chyba arcykaplani znowu
110   3,15|            do Asyrii - dodal wielki pisarz.~- Mniejsza o to! - odparl
111   3,16|        Hiramowi slusznosc, a wielki pisarz dodal:~- Skoro zaczelismy
112   3,16|       zdrajcow - odezwal sie wielki pisarz. - Na to nie potrzeba nawet
113   3,16|            pan!... - zawolal wielki pisarz. - Faraonowi nie wypada
114   3,17|         zniknal w korytarzu, wielki pisarz rzekl do skarbnika:~- Czas