Tom,  Rozdzial

  1   1,1  |       piramidalne bramy swiatyn, niby podwojne skaly, upstrzone
  2   1,1  | przekupien albo niewolnik, ktory niby obojetnie przechodzac obok
  3   1,1  |   piersiach mieli grube kaftany, niby pancerze, a na glowie czepki
  4   1,4  |          jakiegos innego wojska, niby cztery ploty najezone iskrzacymi
  5   1,5  |        sie w jeden wielki szmer, niby szum wodospadu, minister
  6   1,5  |     wznosila sie potezna budowla niby wieza, w formie scietej
  7   1,6  |   gromade ludzi zwiazanych w pek niby pietruszka. Powyzej krola
  8   1,6  |      wodza dworacy poruszali sie niby sploszone owce, a potem
  9   1,10 |     miedzy wami kraza zli ludzie niby hieny w owczarni. Nie lituja
 10   1,12 |          ofiary i stali bezradni niby czlonki ciala, ktoremu ucieto
 11   1,12 |     mowie waszej dostojnosci, to niby wol i byk. Chlop moze chodzic
 12   1,14 |       jeszcze caly kraj wygladal niby zatoka morska gesto usiana
 13   1,16 |      dziezy. On rozdziera ziemie niby zbutwiale plotno, a lyse
 14   1,17 |           niezrownanego zapachu. Niby wyspy na zielonym morzu
 15   1,17 |         Z prawej i lewej strony, niby dwa olbrzymie skrzydla,
 16   1,17 |       lodki poddanych, a z tylu, niby bogaty wachlarz, roztaczal
 17   1,18 |       interesanci znikli z placu niby mgla, a ten i ow przez pare
 18   1,18 |      stoi ponad nimi wszystkimi, niby na najwyzszym pylonie swiatyni
 19   1,19 |   zaslona na oltarzu chwiala sie niby poruszana przez ukryte rece.
 20   1,19 |          niepokoj i bylo slychac niby daleki zgielk, ktory zdziwil
 21   1,19 |         we wszystkich kierunkach niby siec skrecona ze srebrnych
 22   1,19 |      glupi!... - odparl Dagon. - Niby ja jestem dziecko i niby
 23   1,19 |         Niby ja jestem dziecko i niby nie rozumiem, ze jak Hiram
 24   1,19 |        wpadl na poszlaki, ze ten niby Phut cala jedna noc przepedzil
 25   1,19 |         asyryjski - Sargon... On niby to chce zobaczyc Egipt i
 26   1,19 |         sie z jednakowych ziarn; niby owczesna ludnosc, kiedy
 27   1,19 |         sprzedaja sie Fenicjanom niby jagnieta...~Wzruszenie zatamowalo
 28   1,19 |  czlowiek jeczacy w podziemiach, niby to oblewany smola przez
 29   1,19 |       filuci i zlodzieje, jezeli niby przyjmuja nas jak gosci,
 30   1,19 |         jest cos bardzo ladnego. Niby piekny mlody chlopiec, ale
 31   1,19 |          tej chwili ksiaze uczul niby rane w sercu i niby ze z
 32   1,19 |        uczul niby rane w sercu i niby ze z tej rany ucieklo mu
 33   1,19 |          prawa przemawia do mnie niby rowny mi dostojenstwem?...~
 34   1,19 |      dosc dlugi miecz blyszczacy niby srebro i poczal zginac go
 35   1,19 |         wojsk najemnych...~- No, niby nie wiem przerwal nastepca.
 36   1,19 |        bluznierstw...~- Robil to niby po pijanemu - wtracil zlosliwie
 37   1,19 |        spod niego skala wapienna niby lad. .~Istotnie jest to
 38   1,19 |          sciana w niej szczeliny niby bramy...~Rzecz nie do uwierzenia!
 39   1,19 |      mury swiatyn.~Jest to oaza, niby wyspa wsrod piaszczystego
 40   1,19 |        egipskiej.~Ci dygnitarze, niby to niezadowoleni ze stanu
 41   1,19 |          stanu rzeczy w Egipcie, niby to obrazeni na faraona i
 42   1,19 |         Takie to korespondencje, niby stado drapieznych ptakow,
 43   1,19 |      posuwal sie libijski korpus niby kilkuwiorstowy waz upstrzony
 44   1,19 |        lada ogolonym lbem, ktory niby tlumaczy zamiary bogow,
 45   1,21 |      dziezy. On rozdziera ziemie niby zbutwiale plotno, a lyse
 46   1,22 |           niezrownanego zapachu. Niby wyspy na zielonym morzu
 47   1,22 |         Z prawej i lewej strony, niby dwa olbrzymie skrzydla,
 48   1,22 |       lodki poddanych, a z tylu, niby bogaty wachlarz, roztaczal
 49   1,23 |       interesanci znikli z placu niby mgla, a ten i ow przez pare
 50   1,23 |      stoi ponad nimi wszystkimi, niby na najwyzszym pylonie swiatyni
 51   1,25 |   zaslona na oltarzu chwiala sie niby poruszana przez ukryte rece.
 52   1,25 |          niepokoj i bylo slychac niby daleki zgielk, ktory zdziwil
 53   1,28 |        ludziom.~Dlatego wszyscy, niby jeden maz, padli na ziemie
 54   1,28 |         co chwile spuszczaja sie niby dwie nogi pajecze, straszliwe...
 55   1,28 |        spostrzegl ze zdziwieniem niby stado srebrzystych ptakow
 56   1,29 |     doline Egiptu, a na jej tle, niby szereg czerwonych plomieni,
 57   1,29 |       trzy pietra, majaca z boku niby pieciopietrowa wieze niezwyklej
 58   1,30 |      glupi!... - odparl Dagon. - Niby ja jestem dziecko i niby
 59   1,30 |         Niby ja jestem dziecko i niby nie rozumiem, ze jak Hiram
 60   1,30 |        wpadl na poszlaki, ze ten niby Phut cala jedna noc przepedzil
 61   1,30 |         asyryjski - Sargon... On niby to chce zobaczyc Egipt i
 62   2,2  |         sie z jednakowych ziarn; niby owczesna ludnosc, kiedy
 63   2,3  |         sprzedaja sie Fenicjanom niby jagnieta...~Wzruszenie zatamowalo
 64   2,3  |  czlowiek jeczacy w podziemiach, niby to oblewany smola przez
 65   2,4  |       filuci i zlodzieje, jezeli niby przyjmuja nas jak gosci,
 66   2,9  |         jest cos bardzo ladnego. Niby piekny mlody chlopiec, ale
 67   2,9  |          tej chwili ksiaze uczul niby rane w sercu i niby ze z
 68   2,9  |        uczul niby rane w sercu i niby ze z tej rany ucieklo mu
 69   2,10 |          prawa przemawia do mnie niby rowny mi dostojenstwem?...~
 70   2,10 |      dosc dlugi miecz blyszczacy niby srebro i poczal zginac go
 71   2,15 |         wojsk najemnych...~- No, niby nie wiem przerwal nastepca.
 72   2,15 |        bluznierstw...~- Robil to niby po pijanemu - wtracil zlosliwie
 73   2,17 |        spod niego skala wapienna niby lad. .~Istotnie jest to
 74   2,17 |          sciana w niej szczeliny niby bramy...~Rzecz nie do uwierzenia!
 75   2,17 |      mury swiatyn.~Jest to oaza, niby wyspa wsrod piaszczystego
 76   2,17 |        egipskiej.~Ci dygnitarze, niby to niezadowoleni ze stanu
 77   2,17 |          stanu rzeczy w Egipcie, niby to obrazeni na faraona i
 78   2,18 |         Takie to korespondencje, niby stado drapieznych ptakow,
 79   2,18 |      posuwal sie libijski korpus niby kilkuwiorstowy waz upstrzony
 80   2,19 |        lada ogolonym lbem, ktory niby tlumaczy zamiary bogow,
 81   2,23 |        ludziom.~Dlatego wszyscy, niby jeden maz, padli na ziemie
 82   2,23 |         co chwile spuszczaja sie niby dwie nogi pajecze, straszliwe...
 83   2,23 |        spostrzegl ze zdziwieniem niby stado srebrzystych ptakow
 84   2,24 |     doline Egiptu, a na jej tle, niby szereg czerwonych plomieni,
 85   2,24 |       trzy pietra, majaca z boku niby pieciopietrowa wieze niezwyklej
 86   3,1  |        kamieniach, a jeneralowie niby niechcacy poprawiali miecze.
 87   3,2  |      skladal wielkie ofiary...~- Niby... jak wielkie?... Chce
 88   3,4  |        wola. Boski duch odlecial niby jastrzab, ktory dlugo krazac
 89   3,4  |        zwloki.~Dzielnica ta byla niby przedsionkiem wlasciwego
 90   3,4  |        ze scian byl przyczepiony niby ganek w formie luku, ktorego
 91   3,4  |          je na marmurowym stole, niby Ozirisa na spoczynek po
 92   3,6  |         gorsze, poniewieraja mna niby z tej racji, ze sluze Setowi.
 93   3,7  |        pod jedna sciana tworzyly niby mur szeroki na pare lokci,
 94   3,9  |    motlochu... Byk Apis, ktorego niby czcza kaplani, jest najpiekniejszym
 95   3,9  |    slonca, posag wydawal dzwieki niby arfa, ktorej struny zrywaja.~
 96   3,11 |      rozbrykanego mlokosa, ktory niby to nami rzadzi... Z pewnoscia
 97   3,11 |        coraz nowe dziewczeta i - niby to zajmowal sie administracja
 98   3,12 |    wozami rozeslac ich do domow, niby rzeczy martwe.~W kilka dni
 99   3,14 |         zobaczyl wewnatrz garnka niby piasek i kamyki popielatej
100   3,16 |      wylecial cieniutki strumyk, niby wody, na twarz olbrzyma.
101   3,16 |        wydobyliscie od Fenicjan, niby na uwolnienie Egiptu z mocy
102   3,Epi|  zaplatanego miedzy wrony, a ty, niby jaki bozek, chciales odmienic
103   3,Epi|         Prawda, jakie ono nudne, niby obraz snu, w ktorym sie
104   3,Epi|     ciagnal Menes. - Rozkosze sa niby fale i szczyty gor, cierpienia -
105   3,Epi|        szczyty gor, cierpienia - niby glebie i wawozy, i dopiero