Tom,  Rozdzial

 1   1,1 |        nie skarabeusze, ale duchy moich fenickich lichwiarzy - odezwal
 2   1,2 |              Przyjdz do slowa ust moich... Sluchaj i zrob sprawiedliwosc,
 3   1,6 |          Na Amona z Teb, na slawe moich przodkow, w ktorych plynela
 4   1,6 |         Ozirisa i sam waze sprawy moich slug: nastepcy i ministra
 5   1,8 |         nie lekal sie, azeby warg moich nie splamila bezboznosc,
 6   1,8 |      rodzaj madrosci poznasz przy moich radach. Juz dzis rozumiesz,
 7   1,8 |  zrozumieli, ze ty, panie, chcesz moich uslug, taka w nasz dom wstapila
 8   1,9 |       mowie, co widze, i slodyczy moich owocow nie psuje czczym
 9   1,12|     gdybym je mial, anizeli oddac moich chlopcow, chocbyscie mi
10   1,14|       Ojciec Nil przecie nie pyta moich wierzycieli: co ja im jestem
11   1,14|         nieba, wino uciekaloby od moich ust, a kobiety od moich
12   1,14|           moich ust, a kobiety od moich domow.~Nade wszystko zas
13   1,15|  dostojnosc, greckim zolnierzom z moich pulkow, ze nie bede z nimi
14   1,16|        slug - odparla.~- Zydow?~- Moich braci...~- Bogowie! jakze
15   1,16|                Nie cierpisz braci moich?... - szepnela Sara, z trwoga
16   1,17|          biada mi, wyrywasz sie z moich objec... Kiedy trabki wolaja,
17   1,19|       kobiety, ani dziecka... Rak moich nie splamila krew... Nie
18   1,19|           to z mego serca, z tych moich czlonkow, silny w czary
19   1,19|       Pentuer - nie przeceniajcie moich zaslug. W naszych swiatyniach
20   1,19|         Byla to jednak tyko czesc moich wydatkow.~- Mniejsza o dlugi.~-
21   1,19|          talentow. Zaraz wyslalem moich kurierow do Sabne-Chetam,
22   1,19|          nie uczynil tego zaden z moich dworzan. Sadze bowiem, ze
23   1,19|      czuje przez skore, ze mnie i moich Asyryjczykow nienawidzi
24   1,19|           nie jestescie dozorcami moich kobiet; sadze, ze dostojny
25   1,19|        ksiaze. - Wtracacie sie do moich dlugow i kobiet, otaczacie
26   1,19|       zdziwiony ksiaze.~- Bo znam moich braci - odparla. - Oni falszuja
27   1,19|      jezeli klamstwo wyszlo z ust moich... Ale jezeli rzeklam prawde,
28   1,19|           syn moze zostac dowodca moich lucznikow, moim pisarzem...
29   1,19|      Dopoki sluzac mi i kleczac u moich nog nie zapomni, ze kiedys
30   1,19|       zmeczony, ze juz tesknie do moich wielkich przodkow, ktorzy
31   1,19|           przysiegam, ze gdy - za moich rzadow - kaplani nie ugna
32   1,19|        Mefres po co miesza sie do moich spraw?... - spytal ksiaze. -
33   1,19|   Fenicjanka.~- A ja nie cofne ci moich lask i bedziesz szczesliwa -
34   1,19|           bo to potrzebne jest do moich planow: dlaczego rozpuszczono
35   1,19|       stary Libijczyk.~- W oczach moich sprawiles juz drugi cud -
36   1,19|         na taka laske?~- W oczach moich spelniales czyny, ktore
37   1,19|   oficerom, oni nawet nie szanuja moich zobowiazan... Nic zescie
38   1,19|      zgube ciagnac za soba mnie i moich. I wiedza bogowie, jak dlugo
39   1,20|  dostojnosc, greckim zolnierzom z moich pulkow, ze nie bede z nimi
40   1,21|        slug - odparla.~- Zydow?~- Moich braci...~- Bogowie! jakze
41   1,21|                Nie cierpisz braci moich?... - szepnela Sara, z trwoga
42   1,22|          biada mi, wyrywasz sie z moich objec... Kiedy trabki wolaja,
43   1,25|       kobiety, ani dziecka... Rak moich nie splamila krew... Nie
44   1,27|        swiety proroku, ze jedna z moich kobiet, Sara, umarla, a
45   1,27|          byla to najwierniejsza z moich kobiet i ze nieslusznie
46   1,29|   odpowiedzial kaplan. - W oczach moich i calego ludu kazda piramida
47   1,29|           do upadku nieprzyjaciol moich.~Chor I. Byles jeszcze mlody,
48   2,1 |           to z mego serca, z tych moich czlonkow, silny w czary
49   2,2 |       Pentuer - nie przeceniajcie moich zaslug. W naszych swiatyniach
50   2,4 |         Byla to jednak tyko czesc moich wydatkow.~- Mniejsza o dlugi.~-
51   2,5 |          talentow. Zaraz wyslalem moich kurierow do Sabne-Chetam,
52   2,11|          nie uczynil tego zaden z moich dworzan. Sadze bowiem, ze
53   2,11|      czuje przez skore, ze mnie i moich Asyryjczykow nienawidzi
54   2,12|           nie jestescie dozorcami moich kobiet; sadze, ze dostojny
55   2,12|        ksiaze. - Wtracacie sie do moich dlugow i kobiet, otaczacie
56   2,13|       zdziwiony ksiaze.~- Bo znam moich braci - odparla. - Oni falszuja
57   2,13|      jezeli klamstwo wyszlo z ust moich... Ale jezeli rzeklam prawde,
58   2,13|           syn moze zostac dowodca moich lucznikow, moim pisarzem...
59   2,14|      Dopoki sluzac mi i kleczac u moich nog nie zapomni, ze kiedys
60   2,14|       zmeczony, ze juz tesknie do moich wielkich przodkow, ktorzy
61   2,14|           przysiegam, ze gdy - za moich rzadow - kaplani nie ugna
62   2,14|        Mefres po co miesza sie do moich spraw?... - spytal ksiaze. -
63   2,14|   Fenicjanka.~- A ja nie cofne ci moich lask i bedziesz szczesliwa -
64   2,15|           bo to potrzebne jest do moich planow: dlaczego rozpuszczono
65   2,19|       stary Libijczyk.~- W oczach moich sprawiles juz drugi cud -
66   2,19|         na taka laske?~- W oczach moich spelniales czyny, ktore
67   2,20|   oficerom, oni nawet nie szanuja moich zobowiazan... Nic zescie
68   2,21|      zgube ciagnac za soba mnie i moich. I wiedza bogowie, jak dlugo
69   2,22|        swiety proroku, ze jedna z moich kobiet, Sara, umarla, a
70   2,22|          byla to najwierniejsza z moich kobiet i ze nieslusznie
71   2,24|   odpowiedzial kaplan. - W oczach moich i calego ludu kazda piramida
72   2,24|           do upadku nieprzyjaciol moich.~Chor I. Byles jeszcze mlody,
73   3,2 |         raportu, wiec nie odrzuca moich uslug... Powiedzialem mu,
74   3,3 |      usmiechal sie.~- Musze ja na moich folwarkach i w kopalniach
75   3,4 |         abym obalal nieprzyjaciol moich. Zmartwychwstaje, istnieje,
76   3,4 |           nieszczesliwym nikogo z moich bliznich. - Nie dopuscilem
77   3,6 |         rzekl - na duchy przodkow moich i na moja czesc, ze mowie
78   3,6 |        trafial. Bogowie zlozyli w moich rekach piorun, ktory zniszczy
79   3,6 |         Tylko smierc... Odejde do moich slawnych przodkow, do Ramzesa
80   3,8 | przybieglem tutaj dzieki chyzosci moich nog.~- Wiec czego chcesz?~-
81   3,8 |    Przysiegam ci, panie, na zycie moich dzieci - zawolal kaplan -
82   3,8 |         panie, zajmiesz sie losem moich dzieci.~- A wiec idz - rzekl
83   3,11|    ulepszeniem i upowszechnieniem moich wynalazkow.~Wrocili do pylonu,
84   3,12|      pewny swego, ze o nastepstwa moich podejrzen wcale sie nie
85   3,13|           pelnych chwaly przodkow moich, lezy w piwnicy Labiryntu.
86   3,13|       prawo rozporzadzac skarbami moich poprzednikow...~- Uznajemy!...
87   3,14|           dla nasycenia chciwosci moich pomocnikow bogowie musieliby
88   3,15|       moglbym nie tlomaczyc sie z moich rozkazow... Ale chce przekonac
89   3,15|     wiadomosci o sile i zamiarach moich nieprzyjaciol...~- Dzis
90   3,15|       tylko nie chca mi pomagac w moich krolewskich zamiarach, ale
91   3,16|        ostatni wyslucham modlitwy moich kaplanow, bom jest milosierny... -
92   3,16|            Gdziez jest ten znawca moich losow?~- Uciekl do Memfisu... -
93   3,16|       wtracil Ramzes - ze, wedlug moich rozkazow, wojsko nie mialo
94   3,17|      narady, gdybys widziala miny moich doradcow!... I jeszcze,
95   3,17|   Ciekawym - myslal - czy ktory z moich doradcow ma plaster?. . "~