Tom, Rozdzial
1 1,10| objasnila Tafet.~Ksiaze rzucil jej spojrzenie pelne wzgardy.
2 1,10| Kto uderzyl Sare?... Kto rzucil kamien?... - krzyknal chwytajac
3 1,12| jegomosc w baraniej peruce rzucil kij i sam wzial sie do wiosel;
4 1,14| z Ramzesem Wielkim, gdy rzucil sie miedzy dwa tysiace piecset
5 1,15| Ksiaze w pierwszej chwili rzucil sie jak pantera w strone
6 1,15| na potworne kobiety nie rzucil gromu?... Wprawdzie Ramzes
7 1,17| mdlosci.~- Pewnie kto czary rzucil na nieboge!... -jeczala
8 1,19| sie po zaplate, podroznik rzucil na posadzke dwa miedziane
9 1,19| byc zaspokojona.~Ramzes rzucil sie niecierpliwie.~- Przed
10 1,19| jakis olbrzymi robotnik rzucil sie pod woz namiestnika.
11 1,19| Atribis, mnie naznaczono, abym rzucil sie pod konie i zatrzymal
12 1,19| jest?... - zawolal ksiaze i rzucil sie miedzy kolumny.~Lecz
13 1,19| Gdyby zas kazdy z nich rzucil na ziemie swoj kamyk, mozna
14 1,19| Wielkiego, ktory sam jeden rzucil sie na chetyckie wozy wojenne
15 1,19| fontanny. Na drugich schodach rzucil swoj burnus i miecz, jeszcze
16 1,19| cieniach swiatyni. Ramzes rzucil sie za nia, lecz nagle cofnal
17 1,19| zwierzeta. Ale ocknal sie.~"Set rzucil na mnie urok?..." - pomyslal.~
18 1,19| bojownika, z szybkoscia wichru rzucil sie na te grupe, poprzewracal
19 1,19| dzieciecia, wyminal Ramzesa, rzucil sie na Sargona i - padl
20 1,19| zawolal - czy Set rzucil na mnie przeklenstwo?...
21 1,19| i zal wybuchnal. Ksiaze rzucil sie na kanape, wil sie jak
22 1,19| noga miedzy oczy...~Ksiaze rzucil sie.~- I coz na to Sara?... -
23 1,19| Niepodobna!... Chyba rzucil kto urok na tego mlodzienca...
24 1,19| wodzem Ramzes goraczkowo rzucil sie do pracy. Sam przyjmowal
25 1,19| zarosnieta winem i kontent rzucil sie na lawe.~- Tu juz nie
26 1,19| sami, nomarcha z jekiem rzucil sie na podloge i zapowiedzial
27 1,19| ze mnie kocha... A teraz rzucil mnie, nikczemnik, zabrawszy
28 1,19| ktory wszystko postawiwszy rzucil juz kosci i pyta: jak one
29 1,19| Niepodobna!..." - pomyslal.~Rzucil sie na skory, ale pomimo
30 1,19| odparl zapytany i znowu rzucil sie na ziemie.~Gdy mu kazano
31 1,19| dla wojska.~Ksiaze ledwie rzucil okiem na wedrujacy zwierzyniec
32 1,20| Ksiaze w pierwszej chwili rzucil sie jak pantera w strone
33 1,20| na potworne kobiety nie rzucil gromu?... Wprawdzie Ramzes
34 1,22| mdlosci.~- Pewnie kto czary rzucil na nieboge!... -jeczala
35 1,24| sie po zaplate, podroznik rzucil na posadzke dwa miedziane
36 2,1 | jest?... - zawolal ksiaze i rzucil sie miedzy kolumny.~Lecz
37 2,2 | Gdyby zas kazdy z nich rzucil na ziemie swoj kamyk, mozna
38 2,5 | Wielkiego, ktory sam jeden rzucil sie na chetyckie wozy wojenne
39 2,6 | fontanny. Na drugich schodach rzucil swoj burnus i miecz, jeszcze
40 2,6 | cieniach swiatyni. Ramzes rzucil sie za nia, lecz nagle cofnal
41 2,7 | zwierzeta. Ale ocknal sie.~"Set rzucil na mnie urok?..." - pomyslal.~
42 2,8 | bojownika, z szybkoscia wichru rzucil sie na te grupe, poprzewracal
43 2,8 | dzieciecia, wyminal Ramzesa, rzucil sie na Sargona i - padl
44 2,9 | zawolal - czy Set rzucil na mnie przeklenstwo?...
45 2,12| i zal wybuchnal. Ksiaze rzucil sie na kanape, wil sie jak
46 2,13| noga miedzy oczy...~Ksiaze rzucil sie.~- I coz na to Sara?... -
47 2,15| Niepodobna!... Chyba rzucil kto urok na tego mlodzienca...
48 2,16| wodzem Ramzes goraczkowo rzucil sie do pracy. Sam przyjmowal
49 2,16| zarosnieta winem i kontent rzucil sie na lawe.~- Tu juz nie
50 2,16| sami, nomarcha z jekiem rzucil sie na podloge i zapowiedzial
51 2,16| ze mnie kocha... A teraz rzucil mnie, nikczemnik, zabrawszy
52 2,18| ktory wszystko postawiwszy rzucil juz kosci i pyta: jak one
53 2,20| Niepodobna!..." - pomyslal.~Rzucil sie na skory, ale pomimo
54 2,21| odparl zapytany i znowu rzucil sie na ziemie.~Gdy mu kazano
55 2,21| dla wojska.~Ksiaze ledwie rzucil okiem na wedrujacy zwierzyniec
56 3,4 | kadzidel. Nagle umilkl i rzucil sie w tyl, w ramiona asystujacych
57 3,14| W tej chwili spiacy Grek rzucil sie naprzod i stanal przed
58 3,15| kurier z doniesieniem, ze lud rzucil sie na cudzoziemcow. Napadli
59 3,16| bandy i wziawszy kamien rzucil go w gore, ku arcykaplanowi.~
60 3,16| dostojnosc wygadujesz? - rzucil sie Tutmozis.~- Ja wiem,
61 3,17| Tutmozis.~Wydobyl miecz i rzucil sie na Herhora. W tej chwili
62 3,17| przezroczystym plynem. Mefres rzucil sie kilka razy i upadl.
|