Tom,  Rozdzial

 1   1,7 |       talentow...~- O bogowie! - zawolala pani - wszak pare dni temu
 2   1,9 |       Nie chce... nie chce!... - zawolala. - Innego dnia wyszlam wieczor,
 3   1,9 |         fletu.~- To muzyka!... - zawolala Tafet klaszczac w rece. -
 4   1,10|         czolo Sare.~- Ojcze!.. - zawolala chwytajac sie za glowe.~
 5   1,10|             Straszne rzeczy!.. - zawolala Tafet. - Poganie napadli
 6   1,16|        nia poplynie.~- Jehowo! - zawolala skladajac rece. - Alez tam
 7   1,16|    brzemienna...~- Czy tak?... - zawolala pani. - Skad wiesz?...~-
 8   1,19|           O, jakis ty dobry!.. - zawolala tulac sie do ksiecia. A
 9   1,19|             Niewdzieczniku!... - zawolala uderzajac go kwiatem lotosu. -
10   1,19|        domem.~- O Astoreth!... - zawolala kaplanka. - Czemuz zawdzieczam
11   1,19|           To wielki magnat!... - zawolala Kama. - To powinowaty krola,
12   1,19|          O panie!... panie!... - zawolala, upadajac mu do nog.~- Wiec
13   1,19|           a ona nie znikla!... - zawolala naiwnie Kama.~- Litosciwy
14   1,19| namietnie Ramzes.~- O nie!. .. - zawolala Kama wydzierajac mu sie
15   1,19|        wscieklosc.~- Lykon!... - zawolala przerazona Kama. - Co tu
16   1,19|      obojetnoscia.~- Na co!... - zawolala Sara. - Beda wam i Asyryjczykom
17   1,19|     ksieciu.~- Wszystko powiem - zawolala jeczac - tylko wyrzuc, panie,
18   1,19|       Boze!... milosierdzia!.. - zawolala rzucajac sie do nog ksieciu.~
19   1,19|        stanawszy w kacie komnaty zawolala:~- Mnie zabijcie... ale
20   1,19|    prawie z gniewem.~- Coz to? - zawolala - juz po uplywie pol dnia
21   1,19|      matke...~- O biada mi!... - zawolala Kama rzucajac sie na lozko. -
22   1,19|         drzaca.~- Biada mi!... - zawolala. - Zyje miedzy samymi wrogami.
23   1,19|    Przekleci!... przekleci!... - zawolala z placzem. - Wszyscy mowicie,
24   1,19|           ale plamy nie zginely.~Zawolala sluzaca.~- Sluchaj - rzekla -
25   1,19|            Precz, nedznico!... - zawolala - i nie pokazuj mi sie...~
26   1,19|      Rzucila lustro na podloge i zawolala z placzem, ze nie chce lekarza.~
27   1,19|      nogi, a zobaczywszy Mefresa zawolala strasznym glosem:~- Przeklenstwo
28   1,19|          to nie byl Ramzes?... - zawolala chwytajac sie za glowe. -
29   1,21|        nia poplynie.~- Jehowo! - zawolala skladajac rece. - Alez tam
30   1,21|    brzemienna...~- Czy tak?... - zawolala pani. - Skad wiesz?...~-
31   2,8 |        domem.~- O Astoreth!... - zawolala kaplanka. - Czemuz zawdzieczam
32   2,8 |           To wielki magnat!... - zawolala Kama. - To powinowaty krola,
33   2,9 |          O panie!... panie!... - zawolala, upadajac mu do nog.~- Wiec
34   2,9 |           a ona nie znikla!... - zawolala naiwnie Kama.~- Litosciwy
35   2,9 | namietnie Ramzes.~- O nie!. .. - zawolala Kama wydzierajac mu sie
36   2,9 |        wscieklosc.~- Lykon!... - zawolala przerazona Kama. - Co tu
37   2,12|      obojetnoscia.~- Na co!... - zawolala Sara. - Beda wam i Asyryjczykom
38   2,12|     ksieciu.~- Wszystko powiem - zawolala jeczac - tylko wyrzuc, panie,
39   2,13|       Boze!... milosierdzia!.. - zawolala rzucajac sie do nog ksieciu.~
40   2,13|        stanawszy w kacie komnaty zawolala:~- Mnie zabijcie... ale
41   2,14|    prawie z gniewem.~- Coz to? - zawolala - juz po uplywie pol dnia
42   2,14|      matke...~- O biada mi!... - zawolala Kama rzucajac sie na lozko. -
43   2,14|         drzaca.~- Biada mi!... - zawolala. - Zyje miedzy samymi wrogami.
44   2,14|    Przekleci!... przekleci!... - zawolala z placzem. - Wszyscy mowicie,
45   2,16|           ale plamy nie zginely.~Zawolala sluzaca.~- Sluchaj - rzekla -
46   2,16|            Precz, nedznico!... - zawolala - i nie pokazuj mi sie...~
47   2,16|      Rzucila lustro na podloge i zawolala z placzem, ze nie chce lekarza.~
48   2,16|      nogi, a zobaczywszy Mefresa zawolala strasznym glosem:~- Przeklenstwo
49   2,16|          to nie byl Ramzes?... - zawolala chwytajac sie za glowe. -
50   3,3 |          ktorzy zalewaja Egipt - zawolala pani. - Zwlaszcza Fenicjanie...~-
51   3,12|        cie na cienie ojcow!... - zawolala pani skladajac rece. - Faraon
52   3,16|          cie ani na chwile!... - zawolala. - Prawda, ze jestes synem
53   3,16|         mowisz, Tutmozisie?... - zawolala krolowa.~- Gdzie kto slyszal,
54   3,16| nieszczescie faraona i Egiptu! - zawolala krolowa wskazujac na Fenicjanina.~-
55   3,16|         fenickich swiatyniach! - zawolala krolowa Nikotris.~-...Lykona -
56   3,16|   pochodzimy...~O Ramzesie!... - zawolala padajac na kolana - wypedz
57   3,16|          najgorszy zdrajca!... - zawolala krolowa.~- Spelniam tylko
58   3,17|           Umieram z trwogi!... - zawolala.~- Lekasz sie o Tutmozisa?~-