Tom, Rozdzial
1 1,8 | chodzie i bezladnym wyrzucaniu rekoma, ze w tej chwili doznajesz
2 1,9 | ogniste smugi, Sara obu rekoma przyciskala swoje biedne
3 1,15 | zagniewana i wsciekle machajac rekoma zawolal:~- Waleczni zolnierze
4 1,17 | Usiadla i schwyciwszy go rekoma za szyje poczela szeptac:~-
5 1,18 | dni lezal na kanapie, z rekoma pod glowa, bezmyslnie patrzac
6 1,19 | odrzucona w tyl glowa, z rekoma wzniesionymi do gory. Stal
7 1,19 | nomarche Ranuzera. Przyszedl z rekoma zlozonymi na piersiach,
8 1,19 | zalozonymi na piersiach rekoma i usiedli przy oddzielnych
9 1,19 | kamieniach i rozkrzyzowanymi rekoma.~Kiedy na drugi dzien obudzil
10 1,19 | nowe.~Ksiaze podparl sie rekoma na stole i rachowal:~"Mamy -
11 1,19 | posag chwytal je spizowymi rekoma, otwieral paszcze i pozeral
12 1,19 | naiwnie.~- Ty mnie dotykalas rekoma?...~- Ja.~- Jakim sposobem?...~-
13 1,19 | nim jeszcze kilka ruchow rekoma i - wysunal wlocznie podpierajaca
14 1,19 | powiedziala, ze to rece, bo takim rekoma nic bys zrobic nie potrafila,
15 1,19 | objela go - ciagnal ksiaze - rekoma za szyje, o tak... (Tu otoczyl
16 1,19 | o tak... (Tu otoczyl sie rekoma kaplanki...) i przytulila
17 1,19 | skamieniala bogini... Tymi rekoma - wolal wyciagajac rece
18 1,19 | ponizona, moze nawet twoimi rekoma, panie, ale nie zaraz...
19 1,19 | czuwano tam. Sara wlasnymi rekoma prala pieluszki syna, a
20 1,19 | ziemie, rzucila pare razy rekoma i w smiechu skonala.~Ale
21 1,19 | figure ludzka z podniesionymi rekoma. Z glowy, palcow, a nawet
22 1,19 | bostwa z rozkrzyzowanymi rekoma. Posazek ten wisial na sznurku;
23 1,19 | jakie wylal nad ucietymi rekoma, mocniej anizeli zwycieska
24 1,20 | zagniewana i wsciekle machajac rekoma zawolal:~- Waleczni zolnierze
25 1,22 | Usiadla i schwyciwszy go rekoma za szyje poczela szeptac:~-
26 1,23 | dni lezal na kanapie, z rekoma pod glowa, bezmyslnie patrzac
27 1,25 | odrzucona w tyl glowa, z rekoma wzniesionymi do gory. Stal
28 1,28 | gdzie wiekuisty Amon, z rekoma na kolanach, zaglebial sie
29 1,30 | zalozonymi na piersiach rekoma i usiedli przy oddzielnych
30 2,1 | kamieniach i rozkrzyzowanymi rekoma.~Kiedy na drugi dzien obudzil
31 2,5 | nowe.~Ksiaze podparl sie rekoma na stole i rachowal:~"Mamy -
32 2,6 | posag chwytal je spizowymi rekoma, otwieral paszcze i pozeral
33 2,6 | naiwnie.~- Ty mnie dotykalas rekoma?...~- Ja.~- Jakim sposobem?...~-
34 2,8 | nim jeszcze kilka ruchow rekoma i - wysunal wlocznie podpierajaca
35 2,9 | powiedziala, ze to rece, bo takim rekoma nic bys zrobic nie potrafila,
36 2,9 | objela go - ciagnal ksiaze - rekoma za szyje, o tak... (Tu otoczyl
37 2,9 | o tak... (Tu otoczyl sie rekoma kaplanki...) i przytulila
38 2,9 | skamieniala bogini... Tymi rekoma - wolal wyciagajac rece
39 2,10 | ponizona, moze nawet twoimi rekoma, panie, ale nie zaraz...
40 2,13 | czuwano tam. Sara wlasnymi rekoma prala pieluszki syna, a
41 2,16 | ziemie, rzucila pare razy rekoma i w smiechu skonala.~Ale
42 2,19 | figure ludzka z podniesionymi rekoma. Z glowy, palcow, a nawet
43 2,19 | bostwa z rozkrzyzowanymi rekoma. Posazek ten wisial na sznurku;
44 2,21 | jakie wylal nad ucietymi rekoma, mocniej anizeli zwycieska
45 2,23 | gdzie wiekuisty Amon, z rekoma na kolanach, zaglebial sie
46 3,4 | ziemie ofiarowujac wlasnymi rekoma samego siebie, kiedy pod
47 3,4 | Tak z podniesionymi rekoma mowil pan otoczony chmura
48 3,4 | zrobi porzadek... Co wzieli rekoma, zwroca geba...~- Uuu!...
49 3,7 | kleczacego z rozkrzyzowanymi rekoma, na nogach wizerunki bozkow,
50 3,8 | figura ta stoi na nogach, rekoma i piersiami oparta o skale...~-
51 3,12 | nomarcha Emsuchu, trzesac rekoma i glowa. - Nie ma zadnej
52 3,14 | sie!... - rzekl.~Drzacymi rekoma wydobyl z kosza male naczynie,
53 3,16 | nikczemnosc stojac tu z zalozonymi rekoma!... Trzeba nareszcie wylapac
54 3,16 | zachwial sie, zatrzepotal rekoma i upadl.~Jego najblizsi
55 3,17 | przypatrywaly sie sobie z rekoma na mieczach lub nozach.~-
56 3,Epi| Nefarhotep, mezu z czystymi rekoma! Ja wiem wszystko, co sie
|