Tom,  Rozdzial

 1   1,1 |          teraz zbadac wawozy? - cicho spytal oficer. - Prosze
 2   1,2 |      spytal zdziwiony kaplan.~- Cicho...cicho!...jeszcze bedziemy
 3   1,2 |     zdziwiony kaplan.~- Cicho...cicho!...jeszcze bedziemy mowili
 4   1,10|        ci sie nie podobam?... - cicho zapytala Sara podnoszac
 5   1,15|    uspokajajac go przy tym:~- A cicho!... a milcz, ty podle bydle!~
 6   1,16|         Ramzes Wielki...~Pocisk cicho swisnal i przeszyty ptak
 7   1,18|  zaradcze.~- Czy potrafie?... - cicho spytal ksiaze.~- Trzeba
 8   1,19| Asarhadon splunal po trzykroc i cicho odmowil zaklecie przeciw
 9   1,19|    ostatni gwozdz u dolu, drzwi cicho otworzyly sie. Harranczyk
10   1,19|          odeszlabys?~- Nie... - cicho szepnela.~Ramzes przyciagnal
11   1,19|         Hiram podnoszac glos.~- Cicho!... Zgoda!.. - wtracil gospodarz.~
12   1,19|      rowniez siegnal do noza.~- Cicho!... Zgoda!... - uspokajal
13   1,19|      Oby cie swinie zjadly...~- Cicho!... cicho!... - wtracil
14   1,19|    swinie zjadly...~- Cicho!... cicho!... - wtracil Hiram. - Nie
15   1,19|   plomienie.~~ ~Hiram smial sie cicho.~- I wasza dostojnosc wierzysz
16   1,19| swiatyni, wiec wszedl na taras. Cicho i pusto, jakby wszyscy wymarli;
17   1,19|     urzednicy i dowodcy, bardzo cicho, ale to bardzo cicho, szeptali
18   1,19|     bardzo cicho, ale to bardzo cicho, szeptali miedzy soba, ze
19   1,19|       wyznaje wasza wiare?...~- Cicho!... cicho!... - zasyczala
20   1,19|     wasza wiare?...~- Cicho!... cicho!... - zasyczala kaplanka
21   1,19|      swiatobliwosci... - rownie cicho odparl ksiaze.~Tutmozis
22   1,19|   kazala jej isc precz, wyszla, cicho placzac...~Ksiaze zaczal
23   1,19|   wonnosciami, a dzis...~Ksiaze cicho wysunal sie z komnaty i
24   1,19|    znakow w powietrzu. Tutmozis cicho swisnal, swist ten powtorzyl
25   1,20|    uspokajajac go przy tym:~- A cicho!... a milcz, ty podle bydle!~
26   1,21|         Ramzes Wielki...~Pocisk cicho swisnal i przeszyty ptak
27   1,23|  zaradcze.~- Czy potrafie?... - cicho spytal ksiaze.~- Trzeba
28   1,24| Asarhadon splunal po trzykroc i cicho odmowil zaklecie przeciw
29   1,25|    ostatni gwozdz u dolu, drzwi cicho otworzyly sie. Harranczyk
30   1,27|         zostal schwytany... Ale cicho!...- dodal wylekniony Tutmozis.~
31   1,30|         Hiram podnoszac glos.~- Cicho!... Zgoda!.. - wtracil gospodarz.~
32   1,30|      rowniez siegnal do noza.~- Cicho!... Zgoda!... - uspokajal
33   1,30|      Oby cie swinie zjadly...~- Cicho!... cicho!... - wtracil
34   1,30|    swinie zjadly...~- Cicho!... cicho!... - wtracil Hiram. - Nie
35   2,6 |   plomienie.~~ ~Hiram smial sie cicho.~- I wasza dostojnosc wierzysz
36   2,6 | swiatyni, wiec wszedl na taras. Cicho i pusto, jakby wszyscy wymarli;
37   2,7 |     urzednicy i dowodcy, bardzo cicho, ale to bardzo cicho, szeptali
38   2,7 |     bardzo cicho, ale to bardzo cicho, szeptali miedzy soba, ze
39   2,9 |       wyznaje wasza wiare?...~- Cicho!... cicho!... - zasyczala
40   2,9 |     wasza wiare?...~- Cicho!... cicho!... - zasyczala kaplanka
41   2,12|      swiatobliwosci... - rownie cicho odparl ksiaze.~Tutmozis
42   2,13|   kazala jej isc precz, wyszla, cicho placzac...~Ksiaze zaczal
43   2,14|   wonnosciami, a dzis...~Ksiaze cicho wysunal sie z komnaty i
44   2,18|    znakow w powietrzu. Tutmozis cicho swisnal, swist ten powtorzyl
45   2,22|         zostal schwytany... Ale cicho!...- dodal wylekniony Tutmozis.~
46   3,1 |   waszego swietego Amenhotepa - cicho odparl Herhor. - Najwyzsza
47   3,1 |          potem zapukal i wszedl cicho.~W izbie o nagich scianach,
48   3,12|          ze uslyszal szelest, i cicho zapytal:~- Hebron?...~Naprzeciw
49   3,12|        Sluchaj - mowila krolowa cicho - bylam dla ciebie prawie