Tom,  Rozdzial

 1   1,2 |         adiutant.~- Ramzes Wielki sluchal bogow, za co we wszystkich
 2   1,3 |             A kto za toba?~Ksiaze sluchal i zamyslil sie. Wreszcie
 3   1,4 |       ginie z jego reki...~Herhor sluchal w milczeniu.~Manewry uznano
 4   1,6 |          wielkie oczy w faraona i sluchal.~- Czyny twoje nie zostana
 5   1,8 |     kipial z niecierpliwosci, ale sluchal bankiera. On, ktory burzyl
 6   1,12|      mowil, ale ksiaze juz go nie sluchal. W jego duszy coraz glosniej
 7   1,13|         ojcem.~Prosty lud chciwie sluchal wiesci, raz dlatego, ze
 8   1,14|     miejscu: w sali, gdzie faraon sluchal zdan czlonkow rady przybocznej
 9   1,16|      szepnela krolowa.~Arcykaplan sluchal z uwaga.~- "Dni Jego nie
10   1,17|        Chcialazbys, azebym zawsze sluchal gdakania kur folwarcznych?.. -
11   1,18| strapienie.~Maz stanu z usmiechem sluchal biadan mlodego sternika
12   1,19|           bawiac sie mloda malpka sluchal rachunkow, ktore czytal
13   1,19|             Wola bogow!...~Ksiaze sluchal z uwaga, w duchu jednak
14   1,19|        sie wplyw podatkow.~Ramzes sluchal z uwaga i odszedl milczacy.~ ~ ~*
15   1,19|         lawce, w cieniu oliwki, i sluchal smiechow kobiecych rozlegajacych
16   1,19|     patrzyl na plonace pochodnie, sluchal spiewu wielbicieli kaplanki
17   1,19|          oby zyl wiecznie!~Sargon sluchal lezac i nie rozumiejac ani
18   1,19|         ciezko karzesz!...~Ksiaze sluchal zdumiony. We wscieklej kobiecie
19   1,19|           zgniote ich...~Tutmozis sluchal przerazony.~- Ja albo oni!... -
20   1,19|          Mefres, sztywny i blady, sluchal tych okrutnych szyderstw.
21   1,19|           i zaczela szeptac.~Grek sluchal zdumiony.~- Kobieto - rzekl -
22   1,19|           nastepcy faraona, kiedy sluchal tych madrych slow, blyszczaly
23   1,19|    potezny okrzyk; ale ksiaze nie sluchal go.~- Syn moj nie zyje?... -
24   1,21|      szepnela krolowa.~Arcykaplan sluchal z uwaga.~- "Dni Jego nie
25   1,22|        Chcialazbys, azebym zawsze sluchal gdakania kur folwarcznych?.. -
26   1,23| strapienie.~Maz stanu z usmiechem sluchal biadan mlodego sternika
27   1,28|       lozku z zamknietymi oczyma, sluchal tej krwawej rady i lekliwych
28   1,30|           bawiac sie mloda malpka sluchal rachunkow, ktore czytal
29   2,1 |             Wola bogow!...~Ksiaze sluchal z uwaga, w duchu jednak
30   2,2 |        sie wplyw podatkow.~Ramzes sluchal z uwaga i odszedl milczacy.~ ~ ~*
31   2,6 |         lawce, w cieniu oliwki, i sluchal smiechow kobiecych rozlegajacych
32   2,7 |     patrzyl na plonace pochodnie, sluchal spiewu wielbicieli kaplanki
33   2,11|          oby zyl wiecznie!~Sargon sluchal lezac i nie rozumiejac ani
34   2,13|         ciezko karzesz!...~Ksiaze sluchal zdumiony. We wscieklej kobiecie
35   2,14|           zgniote ich...~Tutmozis sluchal przerazony.~- Ja albo oni!... -
36   2,15|          Mefres, sztywny i blady, sluchal tych okrutnych szyderstw.
37   2,16|           i zaczela szeptac.~Grek sluchal zdumiony.~- Kobieto - rzekl -
38   2,21|           nastepcy faraona, kiedy sluchal tych madrych slow, blyszczaly
39   2,21|    potezny okrzyk; ale ksiaze nie sluchal go.~- Syn moj nie zyje?... -
40   2,23|       lozku z zamknietymi oczyma, sluchal tej krwawej rady i lekliwych
41   3,5 |        Ozirisa. Natychmiast potem sluchal raportow: najwyzszego sedziego,
42   3,6 |         miesiac w swiatyni Hator, sluchal najwyzszej madrosci i wnet
43   3,8 |           sie niecierpliwie, lecz sluchal dalej wiedzac, ze prawy
44   3,9 |             Ale Ramzes juz go nie sluchal; odwrocil sie i wyszedl.~"
45   3,12|        nad moim rodem...~Tutmozis sluchal zdumiony.~"Oblakana?.." -
46   3,12|         drzewa i uciekl.~Tutmozis sluchal przerazony. Nagle uderzyl
47   3,14|           pierwszy, oblakany, nie sluchal glosu rozsadku, owszem,
48   3,16|           im za wladze?...~Faraon sluchal jej, ale wciaz myslal, ze