Tom,  Rozdzial

 1   1,5 |       na taras ziewajac, ksiaze zerwal sie z kanapy.~- Jestes?...
 2   1,10|          i zblizywszy swiecznik zerwal jej opaske z glowy.~- Ach -
 3   1,15|        myslac, ze jest raniona, zerwal jej z glowy opaske, lecz
 4   1,19|       samym spokojem.~Gospodarz zerwal sie z poduszek sapiac z
 5   1,19|   Mefresem. W tej chwili jednak zerwal sie taki okrzyk tlumu, ze
 6   1,19|    ksiaze.~- Ze umarl.~Nastepca zerwal sie z krzesla.~- I ty wierzysz -
 7   1,19|         odglos trabki caly tlum zerwal sie z ziemi i uszykowal
 8   1,19| potrzebowalby spokoju...~Ksiaze zerwal sie.~- Milcz! - zawolal. -
 9   1,19|     glowie dwie delikatne rece.~Zerwal sie, aby je zlapac, ale
10   1,19|       byka. Kiedy jeden zbrojny zerwal mu plachte z oczu, byk obrocil
11   1,19|    strasznego czlowieka.~Ramzes zerwal sie z siedzenia.~- Spie?... -
12   1,19|     chory.~- To nieprawda!... - zerwal sie ksiaze.~- Prawda, tylko
13   1,19|          wrzasnela Kama.~Ramzes zerwal sie.~- Szalona jestes?... -
14   1,19|     towarzyszacego mu czlowieka zerwal wor.~Obaj arcykaplani krzykneli
15   1,19|       nim dowodce. Zblizyl sie, zerwal mu lancuch z szyi i odczepil
16   1,19|         Czy widzisz te oaze?...~Zerwal sie i przybiegl do kaplana,
17   1,19|        deszcz goracego piasku i zerwal sie wicher tak gwaltowny,
18   1,19|    piasek z calej pustyni ozyl, zerwal sie w gore i lecial gdzies
19   1,19|   zarzutu, lecz wlasnie dlatego zerwal sie w nim gniew. Zacisnal
20   1,20|        myslac, ze jest raniona, zerwal jej z glowy opaske, lecz
21   1,24|       samym spokojem.~Gospodarz zerwal sie z poduszek sapiac z
22   1,26|   Mefresem. W tej chwili jednak zerwal sie taki okrzyk tlumu, ze
23   1,27|   opuscilismy Pi-Bast...~Ksiaze zerwal sie.~- Przez wiekuistego
24   2,5 | potrzebowalby spokoju...~Ksiaze zerwal sie.~- Milcz! - zawolal. -
25   2,6 |     glowie dwie delikatne rece.~Zerwal sie, aby je zlapac, ale
26   2,8 |       byka. Kiedy jeden zbrojny zerwal mu plachte z oczu, byk obrocil
27   2,9 |    strasznego czlowieka.~Ramzes zerwal sie z siedzenia.~- Spie?... -
28   2,12|     chory.~- To nieprawda!... - zerwal sie ksiaze.~- Prawda, tylko
29   2,13|          wrzasnela Kama.~Ramzes zerwal sie.~- Szalona jestes?... -
30   2,16|     towarzyszacego mu czlowieka zerwal wor.~Obaj arcykaplani krzykneli
31   2,19|       nim dowodce. Zblizyl sie, zerwal mu lancuch z szyi i odczepil
32   2,19|         Czy widzisz te oaze?...~Zerwal sie i przybiegl do kaplana,
33   2,19|        deszcz goracego piasku i zerwal sie wicher tak gwaltowny,
34   2,19|    piasek z calej pustyni ozyl, zerwal sie w gore i lecial gdzies
35   2,20|   zarzutu, lecz wlasnie dlatego zerwal sie w nim gniew. Zacisnal
36   2,22|   opuscilismy Pi-Bast...~Ksiaze zerwal sie.~- Przez wiekuistego
37   3,2 |  szescdziesieciu tysiecy...~Pan zerwal sie z fotelu.~- Szescdziesiat
38   3,3 |     Synu moj!... synu...~Faraon zerwal sie z fotelu.~- Kto tu jest?... -
39   3,6 |      Morzem Czerwonym...~Faraon zerwal sie z fotelu.~- Zartujesz,
40   3,6 |      gore nad soba...~- A gdyby zerwal z Fenicjanami?...~- To sam
41   3,14|      ktory porwal Kame?...~Grek zerwal sie z krzesla, z zacisnietymi
42   3,14|         Wiec usiadl. Lecz znowu zerwal sie i poczal ogladac sie
43   3,14|    uslyszal ciezkie stukniecie. Zerwal sie i w glebi sali - zobaczyl
44   3,16|        szepnela krolowa.~Faraon zerwal sie z fotelu.~- Tutmozisie! -