Tom,  Rozdzial

 1   1,7 |          pomoc, ale nie mam... - mowila pani, ze smutkiem rozkladajac
 2   1,9 |       Tafet.~- Siedz tu, matko - mowila - co ty tam robisz na dole?...~-
 3   1,9 |         Tafet.~- Powiedzial mi - mowila Sara - ze jest dzierzawca
 4   1,9 |       zostali we dwoje, rzekl:~- Mowila mi Tafet, ze ciagle siedzisz
 5   1,9 |  kaplanke.~- I nic do ciebie nie mowila?~- Nic. Tylko kiedy odchodzac
 6   1,13|           O tak... Siadz tutaj - mowila sadowiac go na fotelu -ja
 7   1,17|            w naszej dolince... - mowila Sara. - O, gdziez te czasy!...
 8   1,17| najszczesliwszy miesiac z toba - mowila Sara tulac sie do Ramzesa -
 9   1,17|       ostatnia laske... Dam ci - mowila szlochajac - dam ci klatke
10   1,18|         i objawszy syna za szyje mowila ze lzami:~- Jakes ty sie
11   1,19|      slonca...~- Zadania twoje - mowila glosno - powinny sie spelnic...
12   1,19|             Strzez sie, ksiaze - mowila z wyzywajacym spojrzeniem. -
13   1,19|       obchodzi ja bardzo wiele - mowila z westchnieniem. - Fenicje
14   1,19|       szanowac.~- Zatem ta stara mowila ci o Fenicjanach? - pytal
15   1,19|         ksiaze.~- Bardzo wiele - mowila Sara. - Ty panie, sluchasz
16   1,19|           Nasi madrzy i wielcy - mowila Ramzesowi - przebacza mi
17   1,19|          jak w ulu: cala ludnosc mowila tylko o tym. Nawet domyslano
18   1,19|      Plama... tak, sa plamy... - mowila do siebie pelna bojazni. -
19   1,19|             Sluchaj i patrz... - mowila zduszonym glosem. - Czy...
20   1,19|      przyciskajac twarz do kraty mowila zlamanym glosem:~- Ulitujcie
21   1,22|            w naszej dolince... - mowila Sara. - O, gdziez te czasy!...
22   1,22| najszczesliwszy miesiac z toba - mowila Sara tulac sie do Ramzesa -
23   1,22|       ostatnia laske... Dam ci - mowila szlochajac - dam ci klatke
24   1,23|         i objawszy syna za szyje mowila ze lzami:~- Jakes ty sie
25   1,24|      slonca...~- Zadania twoje - mowila glosno - powinny sie spelnic...
26   1,28|         uciekl.~- Nie krec sie - mowila - podwin nogi i siedz prosto,
27   2,6 |             Strzez sie, ksiaze - mowila z wyzywajacym spojrzeniem. -
28   2,9 |       obchodzi ja bardzo wiele - mowila z westchnieniem. - Fenicje
29   2,10|       szanowac.~- Zatem ta stara mowila ci o Fenicjanach? - pytal
30   2,12|         ksiaze.~- Bardzo wiele - mowila Sara. - Ty panie, sluchasz
31   2,13|           Nasi madrzy i wielcy - mowila Ramzesowi - przebacza mi
32   2,13|          jak w ulu: cala ludnosc mowila tylko o tym. Nawet domyslano
33   2,16|      Plama... tak, sa plamy... - mowila do siebie pelna bojazni. -
34   2,16|             Sluchaj i patrz... - mowila zduszonym glosem. - Czy...
35   2,16|      przyciskajac twarz do kraty mowila zlamanym glosem:~- Ulitujcie
36   2,23|         uciekl.~- Nie krec sie - mowila - podwin nogi i siedz prosto,
37   3,1 |       glowa.~- Egipt jest twoj - mowila - a bogowie obdarzyli cie
38   3,3 |            spytal pan.~- Wlasnie mowila, ze o polnocy wasza swiatobliwosc
39   3,4 |        Zachod..."~- "Niestety! - mowila krolowa - spieszysz do przewozu,
40   3,12|       moim sercu!...~- Dlatego - mowila - godze sie na malzenstwo
41   3,12|               rzekl.~- Sluchaj - mowila krolowa cicho - bylam dla
42   3,16|           ktory sledzi gwiazdy - mowila z placzem krolowa - odezwal
43   3,16|       moj syn i pan najdrozszy - mowila z uniesieniem krolowa -
44   3,17|      Wojsko twoje jest rozbite - mowila broniac sie Hebron.~- Jutro