Tom,  Rozdzial

 1   1,1 |        jezdzcow i minister zaczeli isc ku sobie, co kilka krokow
 2   1,1 |           z nas nie osmielilby sie isc naprzod.~- Widze, ze jestes
 3   1,1 |            a zrozumiesz, ze musimy isc wawozem.~Teraz wysunal sie
 4   1,2 |     przeszly nam droge, nie wypada isc nia dalej. Mogloby sie zdarzyc
 5   1,4 |          swoje pulki rozkazujac im isc na wschod i zyczac powodzenia.
 6   1,19|         Spojrzal na niebo i poczal isc ku zachodowi. Co chwile
 7   1,19|      rozgniewany ksiaze i kazal im isc precz.~Pisarze upadli na
 8   1,19|         sie, zesmy wszyscy powinni isc do kopaln - odparl ze smiechem
 9   1,19|         nastepca. Kazal robotnikom isc do koszar i nie witajac
10   1,19|     odglosy spizu.~"Aha! musze tam isc..." - pomyslal ksiaze, dobrze
11   1,19|       dobrze nie wiedzac, gdzie ma isc i po co.~Skierowal sie jednak
12   1,19|            wojna, do ktorej trzeba isc przez pustynia?~Kto zareczy,
13   1,19|  Mentezufis - chocby ksiaze chcial isc pod Niniwe, nie pojdzie.~-
14   1,19|           gdy nowa pani kazala jej isc precz, wyszla, cicho placzac...~
15   1,19|        wech stracila... Ale musisz isc ze mna... Niech dowie sie
16   1,19|          Kto by jednak mial odwage isc po tym morzu godzine, dwie,
17   1,19|         znowu posunal sie i zaczal isc powoli, bardzo powoli, ale
18   1,19|       jezdni wiec musieli zsiasc i isc piechota. Nagle jeden z
19   1,19|   uciazliwa. Trzeba bylo nie tylko isc samym, ale jeszcze wyciagac
20   1,25|         Spojrzal na niebo i poczal isc ku zachodowi. Co chwile
21   2,6 |     odglosy spizu.~"Aha! musze tam isc..." - pomyslal ksiaze, dobrze
22   2,6 |       dobrze nie wiedzac, gdzie ma isc i po co.~Skierowal sie jednak
23   2,10|            wojna, do ktorej trzeba isc przez pustynia?~Kto zareczy,
24   2,11|  Mentezufis - chocby ksiaze chcial isc pod Niniwe, nie pojdzie.~-
25   2,13|           gdy nowa pani kazala jej isc precz, wyszla, cicho placzac...~
26   2,16|        wech stracila... Ale musisz isc ze mna... Niech dowie sie
27   2,17|          Kto by jednak mial odwage isc po tym morzu godzine, dwie,
28   2,18|         znowu posunal sie i zaczal isc powoli, bardzo powoli, ale
29   2,19|       jezdni wiec musieli zsiasc i isc piechota. Nagle jeden z
30   2,19|   uciazliwa. Trzeba bylo nie tylko isc samym, ale jeszcze wyciagac
31   3,4 |     promienie...~Chor I. Moglzebym isc, jako ty idziesz, bez zatrzymywania
32   3,4 |           bo Izyda za godzine musi isc do miasta...~Po chwili zlota
33   3,4 |          soba. - Ty, Izydo, mozesz isc do miasta, a reszta do innych
34   3,6 |          musialaby prawie dwa lata isc wciaz ku wschodowi, zanim
35   3,8 |          oficera, ktory zdawal sie isc za toba...~Kaplan wzruszyl
36   3,10|          ci wesele. A teraz mozesz isc do swojej Hebron...~Zostawszy
37   3,12|          ze slugami moimi...~- Mam isc za wasza swiatobliwoscia? -
38   3,12|  zorientowawszy sie, poczal szybko isc w strone palacyku ofiarowanego
39   3,14|        tych ludzi, ktorzy nie chca isc dalej, i - serce w nim uderzylo.~
40   3,16|       wrocil i kazal Fenicjaninowi isc za soba.~Kiedy Hiram wszedl
41   3,17| podejrzanego, wiec wszyscy poczeli isc za nim.~Dziwna rzecz! uspiony
42   3,17|           i szybkim krokiem poczal isc ku palacowym ogrodom. Niekiedy
43   3,17|      Przysiegamy...~- No to mozemy isc razem...~Polaczyli sie,