Tom,  Rozdzial

 1   1,8  |   dozorca, poddany i niewolnik, smial poprawiac mojego milosciwego
 2   1,11 |    rzucales, Anupa?~- Gdziezbym smial rzucac kamienie w ogrod
 3   1,12 |        w wodzie.~- Ho! ho!... - smial sie tymczasem wioslarz -
 4   1,13 |   piesciami.~- A cha! cha!... - smial sie Fenicjanin. - Jaka szkoda,
 5   1,15 |      warknal na nia... A ksiaze smial sie i tak samo zatapial
 6   1,19 |       wielkie zaszczyty.~Ksiaze smial sie z drugiej czesci tej
 7   1,19 |   wybuchaly plomienie.~~ ~Hiram smial sie cicho.~- I wasza dostojnosc
 8   1,19 |       dziewic na caly kraj?..."~Smial sie, ale bylo mu smutno.
 9   1,19 |    drugiej komnaty.~- Oho!... - smial sie ksiaze - skadze ta trwoga?
10   1,19 |       Cha!... cha!... cha!... - smial sie ksiaze przypomniawszy
11   1,19 |    panowalo zdumienie; nikt nie smial krzyknac ani klasnac. Tylko
12   1,19 |             Cha! cha! cha!... - smial sie Sargon. - Wy wciaz myslicie
13   1,19 | nastepcy egipskiego tronu!... - smial sie ksiaze.~Gdy sie zas
14   1,19 |    rozdrazniony, ze na przemian smial sie, plakal i mowil do swego
15   1,19 |       bede zdrajca, a chocbym i smial nim zostac, odstraszylyby
16   1,19 |              O bogowie!... Ktoz smial ja wtracic?...~- Sama oskarzyla
17   1,20 |      warknal na nia... A ksiaze smial sie i tak samo zatapial
18   1,27 |        dziecko! Gdy nosilem go, smial sie i wyciagal do mnie raczki!...
19   1,28 |        azeby zaden zlodziej nie smial do nich wchodzic i naruszac
20   2,6  |   wybuchaly plomienie.~~ ~Hiram smial sie cicho.~- I wasza dostojnosc
21   2,6  |       dziewic na caly kraj?..."~Smial sie, ale bylo mu smutno.
22   2,7  |    drugiej komnaty.~- Oho!... - smial sie ksiaze - skadze ta trwoga?
23   2,7  |       Cha!... cha!... cha!... - smial sie ksiaze przypomniawszy
24   2,8  |    panowalo zdumienie; nikt nie smial krzyknac ani klasnac. Tylko
25   2,11 |             Cha! cha! cha!... - smial sie Sargon. - Wy wciaz myslicie
26   2,14 | nastepcy egipskiego tronu!... - smial sie ksiaze.~Gdy sie zas
27   2,18 |    rozdrazniony, ze na przemian smial sie, plakal i mowil do swego
28   2,19 |       bede zdrajca, a chocbym i smial nim zostac, odstraszylyby
29   2,21 |              O bogowie!... Ktoz smial ja wtracic?...~- Sama oskarzyla
30   2,22 |        dziecko! Gdy nosilem go, smial sie i wyciagal do mnie raczki!...
31   2,23 |        azeby zaden zlodziej nie smial do nich wchodzic i naruszac
32   3,3  |         pokoju faraona nikt nie smial wejsc bez rozkazu.~Pan,
33   3,6  |      sie - mowil - ze ten parch smial przypominac waszej swiatobliwosci
34   3,11 |         potem znowu do dworu? - smial sie starzec. - Oj wy, wy,
35   3,12 |          oblakane spojrzenie... smial sie dziko jak tamten nieszczesny
36   3,12 |   Tutmozis unikal faraona i nie smial patrzec mu w oczy. A ze
37   3,13 |         spokornieli i zaden nie smial uderzyc czlowieka prostego
38   3,13 |    wesola fizjognomie.~Nikt nie smial oznajmic glosno, ze projekt
39   3,16 |       nie watpil, ale nawet nie smial snuc wlasnych domyslow.
40   3,17 |           I ty jeszcze bedziesz smial bronic Ramzesa?... - krzyknal
41   3,18 |    okrucienstwa, i lada kto nie smial bic egipskiego chlopa, ktory
42   3,Epi|      godziny, gdzie by ktos nie smial sie lub nie wzdychal. Caly