Tom,  Rozdzial

 1   1,2 |     dalej. Mogloby sie zdarzyc nieszczescie.~- Juz i tak jest nieszczescie.
 2   1,2 | nieszczescie.~- Juz i tak jest nieszczescie. Albo nie uwazales, ze ksiaze
 3   1,2 |        Baczcie wiec, azeby was nieszczescie nie spotkalo!...~Robcie
 4   1,2 |      jekow w twojej komnacie i nieszczescie nie szlo za toba! Oby twoje
 5   1,4 |     was, paniczykow... Na moje nieszczescie znalazl sie tu nastepca
 6   1,12|         Ta baba swoim gadaniem nieszczescie na nas sprowadzi... A mowilem,
 7   1,19|        Egipt spadlo najwieksze nieszczescie: jego wladcom grozi ubostwo.
 8   1,19| wylewem. Chlopi przypisujac to nieszczescie czarnoksiestwu cudzoziemcow
 9   1,19|         Kiedy nad Fenicja wisi nieszczescie!... - dokonczyl Rabsun.~-
10   1,19|       ja sie raz dowiem, jakie nieszczescie?... - przerwal Dagon.~-
11   1,19|        wyobrazic sobie wieksze nieszczescie?... I czy w podobnych warunkach
12   1,19|      Fenicjan, a moze i wlasne nieszczescie.~- Nigdy! - rzekl ksiaze. -
13   1,19|       mniej glupie wiesci.~- A nieszczescie? Czyliz jest dosc wysoka
14   1,19|        moze sprowadzic wielkie nieszczescie... A oto masz!... Nawet
15   1,19|     powrocil, grozi mi wielkie nieszczescie...~Ksiaze rozesmial sie,
16   1,19| szepnela przerazona - bo mi to nieszczescie przyniesie...~- Ale skad
17   1,19|    glos, jakby stalo sie jakie nieszczescie. Chyba nie przeraza was
18   1,19|  ucieka...~- Stalo sie wielkie nieszczescie - odparl oficer. - Syn nastepcy
19   1,19|    Zniknela tej nocy...~- Nowe nieszczescie... - szepnal nomarcha.~-
20   1,28|   calemu swiatu, grozi wielkie nieszczescie.~Po wskrzeszeniu i ubraniu
21   1,28|       jak piasek, a rzuca nimi nieszczescie. Zas dziecko swoja modlitwa
22   1,30|         Kiedy nad Fenicja wisi nieszczescie!... - dokonczyl Rabsun.~-
23   1,30|       ja sie raz dowiem, jakie nieszczescie?... - przerwal Dagon.~-
24   2,3 |        wyobrazic sobie wieksze nieszczescie?... I czy w podobnych warunkach
25   2,5 |      Fenicjan, a moze i wlasne nieszczescie.~- Nigdy! - rzekl ksiaze. -
26   2,10|       mniej glupie wiesci.~- A nieszczescie? Czyliz jest dosc wysoka
27   2,12|        moze sprowadzic wielkie nieszczescie... A oto masz!... Nawet
28   2,14|     powrocil, grozi mi wielkie nieszczescie...~Ksiaze rozesmial sie,
29   2,14| szepnela przerazona - bo mi to nieszczescie przyniesie...~- Ale skad
30   2,15|    glos, jakby stalo sie jakie nieszczescie. Chyba nie przeraza was
31   2,16|  ucieka...~- Stalo sie wielkie nieszczescie - odparl oficer. - Syn nastepcy
32   2,16|    Zniknela tej nocy...~- Nowe nieszczescie... - szepnal nomarcha.~-
33   2,23|   calemu swiatu, grozi wielkie nieszczescie.~Po wskrzeszeniu i ubraniu
34   2,23|       jak piasek, a rzuca nimi nieszczescie. Zas dziecko swoja modlitwa
35   3,4 |        Memfis, nie spotkalo go nieszczescie...~- Co mu kto zrobi, kiedy
36   3,8 |   gdybys na tej drodze spotkal nieszczescie...~- W najgorszym wypadku
37   3,12|          Bo stanie sie wielkie nieszczescie. Gdy nasz pan uslyszy, ze
38   3,14|  Egiptowi grozi jakies wielkie nieszczescie jeszcze przed uplywem miesiaca.~
39   3,14|        A my po co mamy sciagac nieszczescie na nasze glowy, w dodatku
40   3,15|       na Egipt spadnie wielkie nieszczescie...~- Wiekszym nieszczesciem -
41   3,16|    mogloby zdarzyc sie wielkie nieszczescie...~Mimo to, nie wiadomo
42   3,16|    chodzil po sali.~- Oto jest nieszczescie faraona i Egiptu! - zawolala