Tom,  Rozdzial

 1   1,12 |   sludzy - odpowiedzial pisarz.~Dosyc bylo tej rozmowy z tak wysokim
 2   1,12 |        blysnelo w duszy Ramzesa dosyc dziwne pojecie, ze - miedzy
 3   1,15 |   Ramzes byl przy niej, wiec ma dosyc; ma wszystkie szczescia,
 4   1,19 |       do zamiatania stajni...~- Dosyc!... - zawolal Hiram uderzajac
 5   1,19 |         Damy ci... dwadziescia. Dosyc?...~- Niech bedzie. Ale
 6   1,19 |       nie odpedzili wtedy!...~- Dosyc!.. - wtracil Rabsun. - Gadajcie
 7   1,19 |         kulek.~Ramzes mial tego dosyc i dopiero po kilku dniach
 8   1,19 |             No, to maja jeszcze dosyc czasu -- usmiechnal sie
 9   1,19 |         dostojnosc odkryjesz.~- Dosyc - rzekl Hiram.~- Slucham.~-
10   1,19 |     Ramzesowi mloda dziewczyna, dosyc powabna, dla ktorej jednak
11   1,19 |      zginely, a on zyl...~- No, dosyc... - przerwal ksiaze. -
12   1,19 |        wreszcie zdarzalo mu sie dosyc czesto, bo po kazdej pijatyce.
13   1,19 |     wojsko, przysiegam ci!...~- Dosyc - zakonczyl nastepca. -
14   1,19 |        sie pomoc. I jeszcze nie dosyc: albowiem nomarchowie, ktorzy
15   1,19 |        wykopac kilka studzienek dosyc znosnej wody do picia, armia
16   1,19 |        daktylow i sucharow bylo dosyc, wiec panowalo dobre usposobienie.
17   1,20 |   Ramzes byl przy niej, wiec ma dosyc; ma wszystkie szczescia,
18   1,28 |        az zgial sie ku ziemi.~- Dosyc!... - zawolal - dlaczego
19   1,28 |   uczyli mnie madrosci. No, juz dosyc...~~ ~- Zle dziecko! - mruknal
20   1,30 |       do zamiatania stajni...~- Dosyc!... - zawolal Hiram uderzajac
21   1,30 |         Damy ci... dwadziescia. Dosyc?...~- Niech bedzie. Ale
22   1,30 |       nie odpedzili wtedy!...~- Dosyc!.. - wtracil Rabsun. - Gadajcie
23   2,1  |         kulek.~Ramzes mial tego dosyc i dopiero po kilku dniach
24   2,4  |             No, to maja jeszcze dosyc czasu -- usmiechnal sie
25   2,5  |         dostojnosc odkryjesz.~- Dosyc - rzekl Hiram.~- Slucham.~-
26   2,7  |     Ramzesowi mloda dziewczyna, dosyc powabna, dla ktorej jednak
27   2,8  |      zginely, a on zyl...~- No, dosyc... - przerwal ksiaze. -
28   2,11 |        wreszcie zdarzalo mu sie dosyc czesto, bo po kazdej pijatyce.
29   2,14 |     wojsko, przysiegam ci!...~- Dosyc - zakonczyl nastepca. -
30   2,17 |        sie pomoc. I jeszcze nie dosyc: albowiem nomarchowie, ktorzy
31   2,18 |        wykopac kilka studzienek dosyc znosnej wody do picia, armia
32   2,19 |        daktylow i sucharow bylo dosyc, wiec panowalo dobre usposobienie.
33   2,23 |        az zgial sie ku ziemi.~- Dosyc!... - zawolal - dlaczego
34   2,23 |   uczyli mnie madrosci. No, juz dosyc...~~ ~- Zle dziecko! - mruknal
35   3,4  | uroczystosc skonczyla sie.~- No dosyc! - zawolal najstarszy kaplan
36   3,6  | balsamow... mniejsza o mnie!... Dosyc nacieszymy sie wiecznoscia
37   3,6  |     podziw spokojnym tonem:~No, dosyc... Jezeli tylko takich rad
38   3,14 |       jakby juz i tych nie bylo dosyc!...~- Komunikacja miedzy
39   3,14 |     Herhorem? - szepnal ktos.~- Dosyc! - zawolal arcykaplan. -
40   3,16 |      Zolnierze i tak beda mieli dosyc zajecia.~Ale tlum, pomimo
41   3,18 |        sie do sadu, jezeli mial dosyc czasu i swiadkow.~Herhor
42   3,Epi|           czy naprawde masz juz dosyc dworskiego zycia i dostojenstw?...