Tom,  Rozdzial

 1   1,6 | oficerowie zaczeliby proznowac z gniewu, ze ich awans ominal; eleganci
 2   1,6 |    nastepca ledwie hamujac sie z gniewu.~Obejrzal sie wkolo i dodal:~-
 3   1,10|       lagodna wystapil rumieniec gniewu. - Czyliz nie naleze do
 4   1,10|         ciezkiej pracy, z zalu i gniewu mogli rzucac najstraszliwsze
 5   1,13|      usmiech, a wystepowal wyraz gniewu. A gdy dom Sary ukryl sie
 6   1,19|          sie z poduszek sapiac z gniewu. "To gadzina!... - myslal. -
 7   1,19|        nie zdazyl uspokoic sie z gniewu, gdy na ulicy rozlegly sie
 8   1,19|       pokoju na gore. Wsciekly z gniewu Asarhadon zblizyl sie do
 9   1,19|             Hiram zatrzasl sie z gniewu.~- Co?... Wsiadziemy na
10   1,19|         sie i wpil w niego pelne gniewu spojrzenie. Zdawalo sie,
11   1,19|     spizarnie sa puste...~Pomimo gniewu ksiaze zmiarkowal, ze skarbnik
12   1,19|       Bodajby nie uslyszeli mego gniewu!... - wybuchnal ksiaze.~-
13   1,19|           Obaj umilkli: ksiaze z gniewu, Tutmozis ze strachu, ze
14   1,19|          a publicznosc ryczala z gniewu lub ze strachu.~Wtem wszystko
15   1,19|         podniosl sie, czerwony z gniewu czy zmeczenia, i usiadl
16   1,19|          chciwosci albo zoltym z gniewu.~O, strzez sie, panie, Fenicjan
17   1,19|      Milcz!.. - przerwal blady z gniewu. - Jeszcze go chcesz bronic?...~
18   1,19|          Mefres.~Grek posinial z gniewu i usilowal zerwac peta.~-
19   1,24|          sie z poduszek sapiac z gniewu. "To gadzina!... - myslal. -
20   1,24|        nie zdazyl uspokoic sie z gniewu, gdy na ulicy rozlegly sie
21   1,24|       pokoju na gore. Wsciekly z gniewu Asarhadon zblizyl sie do
22   1,27|      Hirama, ktory obawiajac sie gniewu kaplanow kryje sie, zanim
23   1,30|             Hiram zatrzasl sie z gniewu.~- Co?... Wsiadziemy na
24   2,2 |         sie i wpil w niego pelne gniewu spojrzenie. Zdawalo sie,
25   2,4 |     spizarnie sa puste...~Pomimo gniewu ksiaze zmiarkowal, ze skarbnik
26   2,6 |       Bodajby nie uslyszeli mego gniewu!... - wybuchnal ksiaze.~-
27   2,8 |           Obaj umilkli: ksiaze z gniewu, Tutmozis ze strachu, ze
28   2,8 |          a publicznosc ryczala z gniewu lub ze strachu.~Wtem wszystko
29   2,10|         podniosl sie, czerwony z gniewu czy zmeczenia, i usiadl
30   2,12|          chciwosci albo zoltym z gniewu.~O, strzez sie, panie, Fenicjan
31   2,16|      Milcz!.. - przerwal blady z gniewu. - Jeszcze go chcesz bronic?...~
32   2,16|          Mefres.~Grek posinial z gniewu i usilowal zerwac peta.~-
33   2,22|      Hirama, ktory obawiajac sie gniewu kaplanow kryje sie, zanim
34   3,3 |      zamyslony.~- Ha - rzekl bez gniewu - czyn, jak chcesz. Nie
35   3,6 |         zniewaza!...~Zadyszany z gniewu Mefres odpoczal i mowil
36   3,8 |     niemowle...~Faraon pobladl z gniewu.~- Obym ja nie zawinal ich
37   3,9 |    krolewskiej.~Ramzes pobladl z gniewu i pomyslal:~"Obym nie potrzebowal
38   3,16|        faraona ukazaly sie znaki gniewu. Pragnac uspokoic wladce,
39   3,16|    swiatyni nie zdobyto z powodu gniewu bogow; ze lud uciekl, kaplani
40   3,17|        milczac, z zacisnietymi z gniewu ustami, opuscila komnaty