Tom,  Rozdzial

 1   1,13|    Zreszta... zdaje mi sie, ze ta Fenicjanka musi byc zimna, a jej pieszczoty
 2   1,19|       Nawet nie czekalismy dlugo.~Fenicjanka rzucila sie do nog ksieciu.~-
 3   1,19|             odparla wciaz kleczac Fenicjanka.~- Aha!... wiec to on wtedy
 4   1,19| przebaczysz, panie?... - szepnela Fenicjanka opierajac sie na kolanach
 5   1,19|         wszystko, czego chcialas!~Fenicjanka byla rozgoraczkowana; plonely
 6   1,19|         mniej zaczela podobac sie Fenicjanka.~- Kamo - rzekl - rozwaz,
 7   1,19|        krazyc po moim ogrodzie...~Fenicjanka sluchala go przerazona.~-
 8   1,19|       muzyka i okrzykami radosci.~Fenicjanka uslyszawszy halas spytala
 9   1,19|           wykarmic swoje dziecko?~Fenicjanka zatrzesla sie. Podniosla
10   1,19|      mezczyzn - rzekla zirytowana Fenicjanka.~- Ale Satni - odparl nastepca -
11   1,19|            posepnie odpowiedziala Fenicjanka.~- A ja nie cofne ci moich
12   1,19|          jak kamien.~Od kilku dni Fenicjanka Kama czula sie niezdrowa.
13   1,19|       wzrastajacym rozdraznieniem Fenicjanka.~- Niech pani raczy laskawie
14   1,19|      Jeszcze go chcesz bronic?...~Fenicjanka zadumala sie, zacisnela
15   1,19|         szeptala okrutnie znekana Fenicjanka.~Dostojnicy wyszli z wiezienia
16   1,19|         ona zabila dziecko, a zas Fenicjanka tak odpowiada, jakby ja
17   1,19|     chwytajac go za rece. - O, ta Fenicjanka!... Wiedzialam, ze nas zgubi...
18   1,19| wydarzenia... Twoja kobieta, Kama Fenicjanka, uciekla z Grekiem Lykonem...~-
19   2,12|       Nawet nie czekalismy dlugo.~Fenicjanka rzucila sie do nog ksieciu.~-
20   2,12|             odparla wciaz kleczac Fenicjanka.~- Aha!... wiec to on wtedy
21   2,12| przebaczysz, panie?... - szepnela Fenicjanka opierajac sie na kolanach
22   2,13|         wszystko, czego chcialas!~Fenicjanka byla rozgoraczkowana; plonely
23   2,14|         mniej zaczela podobac sie Fenicjanka.~- Kamo - rzekl - rozwaz,
24   2,14|        krazyc po moim ogrodzie...~Fenicjanka sluchala go przerazona.~-
25   2,14|       muzyka i okrzykami radosci.~Fenicjanka uslyszawszy halas spytala
26   2,14|           wykarmic swoje dziecko?~Fenicjanka zatrzesla sie. Podniosla
27   2,14|      mezczyzn - rzekla zirytowana Fenicjanka.~- Ale Satni - odparl nastepca -
28   2,14|            posepnie odpowiedziala Fenicjanka.~- A ja nie cofne ci moich
29   2,16|          jak kamien.~Od kilku dni Fenicjanka Kama czula sie niezdrowa.
30   2,16|       wzrastajacym rozdraznieniem Fenicjanka.~- Niech pani raczy laskawie
31   2,16|      Jeszcze go chcesz bronic?...~Fenicjanka zadumala sie, zacisnela
32   2,16|         szeptala okrutnie znekana Fenicjanka.~Dostojnicy wyszli z wiezienia
33   2,16|         ona zabila dziecko, a zas Fenicjanka tak odpowiada, jakby ja
34   2,16|     chwytajac go za rece. - O, ta Fenicjanka!... Wiedzialam, ze nas zgubi...
35   2,21| wydarzenia... Twoja kobieta, Kama Fenicjanka, uciekla z Grekiem Lykonem...~-