Tom,  Rozdzial

 1   1,1 |      oficerow - Wyobraz sobie, ze gdzies podziala sie twoja lektyka;
 2   1,3 |        byc nawet i tak wielkim...~Gdzies na wzgorzu odezwala sie
 3   1,11|         tom go widzial, a czasami gdzies mi sie podziewal.~- Moze
 4   1,12|         Takens, a niebawem znikla gdzies cala skrzynia aktow sprawy
 5   1,14|           ksiaze. - Czekaj no, ja gdzies widzialem to spojrzenie?...
 6   1,19|      przypominajac sobie Dagon. - Gdzies slyszalem to nazwisko...~-
 7   1,19|         Ode drzwi panowal mrok, a gdzies bardzo daleko plonelo kilka
 8   1,19|        zastanowil ksiecia. On juz gdzies slyszal i ten glos, w jakichs
 9   1,19|        przewiezc ludnosc i skarby gdzies... za morze... na zachod...~-
10   1,19| zaprzegniety w pare koni i lecial gdzies naprzod, gdzie nie byloby
11   1,19|         ze jezeli Asyria ma wojne gdzies na dalekiej polnocy, to
12   1,19|        Astoreth, zostala porwana, gdzies uprowadzona i - przepadla
13   1,19|          mego domu. Ja ukryje sie gdzies w ogrodzie, bo inaczej nie
14   1,19|      skaly przyslonil reka oczy i gdzies patrzyl.~- Pentuerze!...
15   1,19|        zerwal sie w gore i lecial gdzies z szybkoscia kamieni rzucanych
16   1,29|           ich.~Jego pelne wyrazu, gdzies pod niebem osadzone oczy
17   1,30|      przypominajac sobie Dagon. - Gdzies slyszalem to nazwisko...~-
18   2,1 |         Ode drzwi panowal mrok, a gdzies bardzo daleko plonelo kilka
19   2,2 |        zastanowil ksiecia. On juz gdzies slyszal i ten glos, w jakichs
20   2,5 |        przewiezc ludnosc i skarby gdzies... za morze... na zachod...~-
21   2,6 | zaprzegniety w pare koni i lecial gdzies naprzod, gdzie nie byloby
22   2,11|         ze jezeli Asyria ma wojne gdzies na dalekiej polnocy, to
23   2,13|        Astoreth, zostala porwana, gdzies uprowadzona i - przepadla
24   2,16|          mego domu. Ja ukryje sie gdzies w ogrodzie, bo inaczej nie
25   2,19|      skaly przyslonil reka oczy i gdzies patrzyl.~- Pentuerze!...
26   2,19|        zerwal sie w gore i lecial gdzies z szybkoscia kamieni rzucanych
27   2,24|           ich.~Jego pelne wyrazu, gdzies pod niebem osadzone oczy
28   3,9 |     oswietlenie, sufit zawieszony gdzies pod niebem, przytlaczajace
29   3,12|         nim, ze plaszcz zginal mu gdzies w ogrodzie...~Wahal sie,
30   3,12|     patrzec zolnierzom... Zniknal gdzies w gaszczach ogrodu... Zapowiedzialem
31   3,14|            szepnal mu glos ukryty gdzies na dnie duszy.~Smierc?!...~
32   3,14|  zludzenie... W odleglej scianie, gdzies na koncu, staly otwarte
33   3,16| bluzniercy...~A w chwile pozniej, gdzies nad swiatynia, rozlegl sie