Tom,  Rozdzial

 1   1,9  |       wina, chleby i mieso, czego dusza zapragnie. A jaka wanne
 2   1,14 |         Tobie zwraca sie umeczona dusza ludzka. Tys ja wywiodl na
 3   1,17 |      usiasc obok tronu i rzekl:~- Dusza moja rwala sie do ciebie,
 4   1,17 |      niepokojem zwracala sie jego dusza.~- Jestem juz czlowiek zmeczony
 5   1,18 |         jeszcze dziecmi, ale jaka dusza w nich mieszka...~Pamietasz
 6   1,19 |        umrze podwojnie - cialem i dusza.~Po chwili milczenia kaplan
 7   1,19 | odpowiedziano z podziemi.~- Niech dusza twoja, z wizerunkiem swej
 8   1,19 |     wielkiego proroka wstrzasnelo dusza nastepcy i jest ziarnem,
 9   1,19 |          godzine, z dnia na dzien dusza jego przybierala i opadala
10   1,19 |    wszystkich swoich swiatyn... A dusza moja... dusza kaplanki tonacej
11   1,19 |        swiatyn... A dusza moja... dusza kaplanki tonacej we lzach
12   1,19 |     zemsta...~- Coz za przewrotna dusza!... - szepnal Lykon. - Ale
13   1,19 |           spalenie go. Gdy bowiem dusza spalonego natychmiast przenosi
14   1,19 |        sie do krajow wiekuistych, dusza zabalsamowanego moze tysiace
15   1,22 |      usiasc obok tronu i rzekl:~- Dusza moja rwala sie do ciebie,
16   1,22 |      niepokojem zwracala sie jego dusza.~- Jestem juz czlowiek zmeczony
17   1,23 |         jeszcze dziecmi, ale jaka dusza w nich mieszka...~Pamietasz
18   1,25 |        umrze podwojnie - cialem i dusza.~Po chwili milczenia kaplan
19   1,28 |          pol roku wiecznie zyjaca dusza jego coraz czesciej zaczela
20   1,28 |     Strudzone cialo chce spoczac, dusza uleciec w kraine wiecznego
21   2,2  | odpowiedziano z podziemi.~- Niech dusza twoja, z wizerunkiem swej
22   2,3  |     wielkiego proroka wstrzasnelo dusza nastepcy i jest ziarnem,
23   2,3  |          godzine, z dnia na dzien dusza jego przybierala i opadala
24   2,14 |    wszystkich swoich swiatyn... A dusza moja... dusza kaplanki tonacej
25   2,14 |        swiatyn... A dusza moja... dusza kaplanki tonacej we lzach
26   2,16 |     zemsta...~- Coz za przewrotna dusza!... - szepnal Lykon. - Ale
27   2,21 |           spalenie go. Gdy bowiem dusza spalonego natychmiast przenosi
28   2,21 |        sie do krajow wiekuistych, dusza zabalsamowanego moze tysiace
29   2,23 |          pol roku wiecznie zyjaca dusza jego coraz czesciej zaczela
30   2,23 |     Strudzone cialo chce spoczac, dusza uleciec w kraine wiecznego
31   3,Epi|        jakze skamieniala musi byc dusza twoja, ktora nie odczuwa
32   3,Epi|      twarz i zaplakal.~Przed jego dusza odslonil sie nowy swiat,