Tom,  Rozdzial

 1   1,8 |        sobie tyle pracy?... Co wie dozorca?... On nic nie wie, jakem
 2   1,8 |          na tym interesie, a wtedy dozorca nie zwroci mi...~- Ale widzisz,
 3   1,8 |           Sebt-Het... Ale po co tu dozorca? On ksiecia bedzie uczyl
 4   1,8 |           sen i apetyt, gdyby jaki dozorca, poddany i niewolnik, smial
 5   1,10|             Ten nie umie mowic jak dozorca domu ksiag, ale gotow walczyc...~
 6   1,11|      pokoju do swych domow, jezeli dozorca twego folwarku nie bedzie
 7   1,11|      skargi o napad.~- Wiec to moj dozorca podal skarge?... - spytal
 8   1,12|       zrobil uwage, ze wedle prawa dozorca ksiazecego folwarku powinien
 9   1,12|       jednak pominieto milczeniem.~Dozorca folwarku usunal sie z oczu
10   1,14|           Alez tak. To juz chyba i dozorca parobkow jest Zydem, bo
11   1,15|      odwrocil glowe i zobaczyl, ze dozorca parobkow, Ezechiel, syn
12   1,18|            Kazdy mniejszy pisarz i dozorca zebral wiadomosci od dziesieciu
13   1,19|        miar pszenicy, na co glowny dozorca wydal pokwitowanie. Dnia
14   1,20|      odwrocil glowe i zobaczyl, ze dozorca parobkow, Ezechiel, syn
15   1,23|            Kazdy mniejszy pisarz i dozorca zebral wiadomosci od dziesieciu
16   3,7 |       zaszkodzi - odparl najwyzszy dozorca.~Mlody pan mial ochote przynajmniej
17   3,7 | przycmionej, bylo osmioro drzwi, a dozorca zapytal:~- Ktorymi drzwiami
18   3,7 |        Obok niego stanal najwyzszy dozorca trzymajac w rekach duzy
19   3,7 |      zbutwiala szata.~- To - rzekl dozorca gmachu - jest trup pewnego
20   3,7 |     wysuszone zwloki.~- To - mowil dozorca -jest trup kaplana nubijskiego,
21   3,7 |           Oto sa komory... - rzekl dozorca gmachu.~Kaplani szybko zapalili
22   3,7 |           rozum - odparl najwyzszy dozorca. - Pilnujemy, co nam oddano,
23   3,7 |            swiatobliwosci - odparl dozorca - abys drugie tyle bogactw
24   3,8 |    spojrzal na wladce zdziwiony.~- Dozorca skarbu objasnil mnie: co
25   3,13|     arcykaplani Herhor, Mefres i - dozorca Labiryntu ze szkatulka w
26   3,14|      pozwolisz, ze ja zostane jego dozorca...~- Jak wasza dostojnosc
27   3,14|           pragnie zostac - tylko - dozorca Labiryntu, a swego wychowanca
28   3,14|       zostanie jak inni... - rzekl dozorca Labiryntu.~Caly orszak opuscil
29   3,17|               zapytal nieznajomych dozorca Labiryntu.~- Jestem naczelnikiem
30   3,17|          na sobie - odparl starszy dozorca.~Policjanci szeptali miedzy
31   3,17|              Znajdzie sie - odparl dozorca z Labiryntu - a moze nawet
32   3,17|        swiatyni, wroci!... - mowil dozorca.~Postanowili tedy czekac