Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |     swoim łóżku.~Tymczasem gość zdjął wielkie futro i baranią
 2  I,8 |     kapocie z rudawym zarostem. Zdjął czapkę i pocałował Wokulskiego
 3  I,9 |      dżentelmen w czarnym fraku zdjął z niego palto. Jednocześnie
 4  I,9 |  kapelusz na głowie, na drugiej zdjął go nie wiedząc, czy robi
 5  I,11|      Ogrodzie Botanicznym, więc zdjął kapelusz. Wokulski przypatrywał
 6  I,12|         podejrzliwym wejrzeniem zdjął z Wokulskiego palto i zapytał:~-
 7  I,18|      starego Żyda, że odchodząc zdjął ze swego syna rodzicielskie
 8  I,19| odpocznę... Zatrwożony Wokulski zdjął mu krawat i rozpiął koszulę.
 9 II,1 |        nawet jeść mi się chce. ~Zdjął czapkę, zdjął futro, usiadł
10 II,1 |        się chce. ~Zdjął czapkę, zdjął futro, usiadł przy świecy.
11 II,3 |  ramieniu, a sąsiad z przeciwka zdjął kamasze i oparł mu na kolanach
12 II,6 |       rękaw. Baron już z daleka zdjął kapelusz i dopadłszy narzeczonej,
13 II,8 |        się ludźmi biednymi, i - zdjął czapkę.~- Cóżeś stanął?
14 II,8 |        Węgiełek spostrzegł ją i zdjął czapkę.~- Niech mama będzie
15 II,9 |       jednocześnie jakby mi kto zdjął ciężar z piersi.~Ledwie
16 II,13|     potem odszedł do okna i coś zdjął z szyi.~- Niech pani przyjmie
17 II,15|       się jakiś człowiek, który zdjął czapkę.~- Kiedy jedzie pociąg
18 II,15|       powiem - odparł Wysocki i zdjął czapkę.~- A na drugi raz... -
19 II,17|    tudzież rudego Niemca, który zdjął kamasze i oparłszy nogi
20 II,17|       na miejscu. Taki mnie żal zdjął. Ale wnet przyszło mi do