Tom,  Rozdzial

 1  I,10|   Więc?.. - spytałem.~- Więc możemy zobaczyć tragedię - zakończył
 2  I,11|   kwestią miejscowych fabryk możemy przejść do porządku. Teraz
 3  I,11|   Wokulski, a głośno rzekł:- Możemy pójść w stronę Łazienek...~-
 4  I,12|  bocznej kieszeni surduta.~- Możemy zaraz skończyć? - spytał
 5  I,12|  wyrazem - ciągnął adwokat - możemy rachować na jakieś trzysta
 6  I,18|     baronowa coś zaryzykuje, możemy nie dopuścić nawet do siedemdziesięciu
 7  I,19|         Więc my naprawdę nie możemy obejść się bez tego człowieka?...
 8 II,1 |     ty i ja... Czy wiesz, co możemy zrobić?... ~W tym miejscu
 9 II,2 |     pani żąda od nas?...Czym możemy służyć?... ~W głosie moim
10 II,3 |    przy sobie małą ruletę... Możemy spróbować... ~- Przepraszam
11 II,3 |   podartych rękawiczkach. ~- Możemy tam podejść... Boski spacer!...
12 II,4 |  wieczorne. Jeżeli pan chce, możemy tam pójść; ja mam wstęp
13 II,7 |    łamie po kościach i jutro możemy mieć słotę. Ledwie wyszedł
14 II,9 | damach tak dystyngowanych) i możemy wyciągnąć z niej nierównie
15 II,10| którego się pozbywamy , więc możemy go odstąpić bardzo tanio.
16 II,10|     nie znajdujący nabywców, możemy oddać za trzy ruble: blondynkę
17 II,16|  Czego ja nie mam?... My nie możemy razem pracować, panie Lisiecki...
18 II,17|    powtarzał Wokulski. - Nie możemy odmawiać ludziom prawa do
19 II,17|    zdobywania stanowisk, ale możemy bronić własnych.~- Ty sam
20 II,19|   tysięcy, więc za taką sumę możemy otworzyć porządny sklep