Tom,  Rozdzial

 1  I,10| przyjemność. Tymczasem Mincel jakoś posmutniał. Na drugi dzień
 2  I,10|      najczęściej odpoczywał i jakoś prędzej mizerniał; miał
 3  I,11|    Propozycja, którą słyszał, jakoś nie pasowała do wyniszczonej
 4  I,15| siebie, lecz mimo to czuł, że jakoś więcej ma spokoju i odwagi. ~"
 5  I,16|  wystawie paryskiej, ale papo jakoś nie okazuje skłonności do
 6  I,18|  siódmy... Zrobiło mu się tak jakoś raźnie, że cisnął arfiarce
 7  I,19|    Nazwisko piękne... fortuna jakoś zlepi się z różnych kawałków...
 8 II,6 |      innym nieszkodzą, a pani jakoś zapełniają życie. ~- Już
 9 II,9 | będzie dalej.~W październiku, jakoś w tym czasie, kiedy Matejko
10 II,9 |       noc spać nie będę. Alem jakoś zasnął. A gdy Stach przyszedł
11 II,10|       trzecich, przetrzymałem jakoś atak główny. Zrozumiałem
12 II,10| cudnej pani Stawskiej, kiedy, jakoś w końcu stycznia, spadły
13 II,11|     wypadki.~Przed południem (jakoś nie było gości w sklepie)
14 II,12|         Pewnego dnia, było to jakoś w drugiej połowie marca,
15 II,13|      masz pan rację, ale mnie jakoś się to nie wydaje - mruknął
16 II,16|     miałem do niego zaufania.~Jakoś z moim zdrowiem nie jest
17 II,18|    był gorączka.~Moje zdrowie jakoś nietęgie. Męczę się tak
18 II,18|    wszystko mi jedno. Tak się jakoś zmienia świat na złe, że
19 II,18|    bitwie z gołymi Murzynami, jakoś dziwnie wygląda...~
20 II,19|  nigdy nie chciał uczyć. No i jakoś wykręciłem się na egzaminie,