Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |        Odszedł, lecz przystawał na drodze; widocznie rozmyślał nad
 2  I,10|              Będzie z nim kłopot w drodze...~- Węgry!... już nie ma
 3  I,10|            pozorem, że będzie mi w drodze weselej. Jakoż zepchnęli
 4  I,13| przyjaciele Wokulskiego milczeli w drodze; raz tylko odezwał się pan
 5  I,17|          barona Krzeszowskiego, po drodze wyrzucając sobie, że tak
 6  I,18|            zły los postawił cię na drodze pewnej szlachetnej damy,
 7  I,18|          zbliża się do stołu, a po drodze kiwa na zniszczonego Żydka
 8  I,19|        stronę Alei Ujazdowskiej. W drodze do domu pan Tomasz był odurzony.
 9 II,2 |     kaftaniku wybiegła szepcząc po drodze: ~- Kaziu! idź do sali i
10 II,3 |          zdawało mu się, że na tej drodze, kipiącej przepychem i weselem,
11 II,3 |         się w hotelu spotkawszy po drodze znajomą już bramę St. Denis. ~
12 II,8 |        spuszczoną głową mrucząc po drodze. ~- Miły towarzysz! - odezwała
13 II,8 |             ażeby pana zostawił na drodze... ~Wokulskiemu zimny pot
14 II,8 |       wokoło, jakby chcąc zgubić w drodze złe przeczucia. Na próżno.
15 II,10|        nawet pojechałem dorożką.~W drodze przyszła mi jedna z najszczęśliwszych
16 II,13|           i miłe te kobietki..."~W drodze spotkał go zadyszany pomocnik
17 II,13|            Wąsowska rozmawiając po drodze ze znajomymi weszła z Ochockim
18 II,14|           przecież sam na uczciwej drodze zdobyłeś miliony w ciągu
19 II,17|          bo tyle napotyka zawad po drodze... Wiem coś o tym. Wasze
20 II,19|          najmniej znajdował się na drodze do jakiegoś moralnego bankructwa.~"