Tom, Rozdzial
1 I,6 | ale nie jest pewna, na co czeka: czy na to, ażeby chmury
2 I,8 | Nieprawda. Po pierwszej czeka cię sto innych, ale po setnej
3 I,9 | śpiewające ptaszki.~- Jaśnie pani czeka - rzekł Józef.~Wokulski
4 I,10| W takim razie na pewno czeka nas bankructwo.~- Żartuj
5 I,16| na tacy list mówiąc: ~- Czeka na odpowiedź, jaśnie panie. ~-
6 I,17| Wokulskiego, donosząc mu, że czeka Wysocki. ~- Niech no wejdzie.
7 I,17| służący. ~- Jakaś panna czeka... ~- Proś do sali - rzekł
8 I,19| wielmożny panie!... A nasz pan czeka w pokoju sypialnym - odparł
9 II,3 | tej baronowej... która już czeka w czytelni, a ma niby to
10 II,3 | ośmielę się zwrócić uwagę... Czeka w czytelni. ~Ukłonił się
11 II,4 | biednego stryja twego wciąż czeka na obiecany kamień i ja
12 II,10| Przecież ona, biedactwo, ciągle czeka, nasłuchuje i wypatruje,
13 II,11| nią na twarz... Przykre go czeka zbudzenie!... Bo choć to
14 II,11| drzwiach. Odgadłem, że tak czeka na książęce zaprosiny!...~
15 II,11| wysyła stróża po ślusarza i czeka na schodach z policją. W
16 II,11| spazmów.~Komornik ciągle czeka na schodach, aż tu wpada
17 II,12| dano jej znać, że w salonie czeka pani Wąsowska. Panna Izabela
18 II,17| tutejszych rzemieślników...~- Czeka na swoje należności po roku
19 II,17| Wąsowskiej i oświadczył, że pani czeka w powozie.~Gdy wybiegł na
20 II,19| coś takiego, że już nie czeka na wypłatę... W całym mieście
|