Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |  koszulę z rękawami zawiniętymi wyżej łokcia; w lewej ręce, tuż
 2  I,10|       masło, brnęliśmy w błocie wyżej kostek, poodłaziły nam podeszwy,
 3  I,11|         możności ukształcić się wyżej w swoim fachu, ale jest
 4  I,13|         niedługim czasie.~- Jak wyżej - wtrącił Wokulski - a ty,
 5  I,15| wyobrazić sobie...Główkę trochę wyżej s'il vous plait... ~Wokulski
 6  I,15|  Wokulski podniósł głowę trochę wyżej i zobaczył, że jego operator
 7  I,18|        od każdego tysiąca rubli wyżej nad sumę początkową i dwadzieścia
 8  I,18|      procent od każdego tysiąca wyżej nad sto dwadzieścia tysięcy
 9  I,18|           przerywa pan Łęcki. - Wyżej nad sto dziesięć... ~- Przepreszem. ~-
10 II,1 |      Chmury podnosiły się coraz wyżej; zawróciliśmy prawie od
11 II,2 |        dziewczyna w białym, jak wyżej, czepeczku, w ciemnej sukni
12 II,3 |          zakładają nogi jeszcze wyżej, a jeden z nich impertynencko
13 II,3 |       bardziej zbliżał się, tym wyżej rosła kolumna i plac się
14 II,4 |    która tym głębiej strąca, im wyżej podniosła... Ale miłość,
15 II,7 |         bez pracy i zawsze będę wyżej stawiał źle urodzone zasługi
16 II,10|     ucierają nosy o całą oktawę wyżej aniżeli w codziennych okolicznościach.
17 II,17|         o dziesięć pięter stali wyżej ode mnie w waszym szacunku.
18 II,17| przywileje... Choć każdy z tych wyżej oszacowanych mniej jest
19 II,17|    niższości kobiet stawiamy je wyżej od nas... Jeżeli zaś pani