Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |         plan czynności na jutro i przypominał sobie: czy zrobiono wszystko,
 2  I,5 |     tysięcy walecznych. Drugi raz przypominał twarzą najsławniejszego
 3  I,7 |          fizjognomią zamiast ojca przypominał lokaja swej matki. Ale kupiec -
 4  I,13|       który również był w klubie, przypominał mu o dwunastej, o pierwszej
 5  I,14| imponująco piękny. W każdym razie przypominał Trostiego, pułkownika strzelców,
 6  I,15|           głos, który Wokulskiemu przypominał zgryźliwe zrzędzenie doktora
 7  I,17|          zasiadł radosny spokój. ~Przypominał sobie każdy ruch, każdy
 8  I,18|         Stawska?... Stawska?... - przypominał sobie Rzecki trąc czoło. ~-
 9 II,3 |        trafiał się wypadek, który przypominał mu, że on nie jest złudzeniem,
10 II,3 |     koniaku. Tylko wówczas śmiało przypominał sobie pannę Izabelę i dziwił
11 II,4 |          o których tylko słyszał. Przypominał sobie ich znaczące rozmowy,
12 II,4 |         niknął w powietrzu, drugi przypominał manometr, którego skazówka
13 II,4 |       wody, dobrze więc będzie ci przypominał naszą znajomość. Przy tym -
14 II,15|         myśli o drugiej. Niekiedy przypominał sobie panią Stawską, o której
15 II,17|       pokoju Wokulski machinalnie przypominał sobie, w jaki sposób ze
16 II,17|    przecie ani jeden szczegół nie przypominał pracy.~- A, pan jest bardzo
17 II,19|           do Warszawy? W południe przypominał sobie te czasy, kiedy prawie
18 II,19|        wieży ratuszowej. To znowu przypominał sobie dziwne, a nic dobrego
19 II,19|          ukochanego Stacha, ale i przypominał go w wielu punktach.~"On