Tom,  Rozdzial

 1  I,7 |         Panie Mraczewski!... - pochwycił pan Ignacy.~Mraczewski już
 2  I,9 |       do ostatniego salonu.~Tu pochwycił go pan Łęcki z oznakami
 3  I,10|       człowieku, który jeszcze pochwycił mnie za nogę. W tej chwili
 4  I,11|       się.~- Czwartą i piątą - pochwycił adwokat - poświęcimy rozważaniu
 5  I,11|  dogonię pana.~Ledwie odszedł, pochwycił Wokulskiego adwokat.~- Winszuję
 6  I,12|     tępych uderzeń, jakby ktoś pochwycił kogoś drugiego za głowę
 7  I,13|      chmurny kupiec kleszczami pochwycił mu duszę i że niepodobna
 8  I,13|    listem. Wokulski gorączkowo pochwycił pismo, rozerwał kopertę
 9  I,16|         panie Stanisławie... - pochwycił pan Łęcki. - Nie wyjeżdżasz
10  I,17|  Szlangbauma. ~- Ale, ale... - pochwycił mecenas odprowadziwszy Wokulskiego
11  I,18|     psychiczne od oka do ucha, pochwycił wyrazy latające jak osy: ~-
12  I,18|      tej chwili czuje, że ktoś pochwycił go z tyłu za ramię, i odwróciwszy
13 II,11|      Janem.~- Z panną Łęcką? - pochwycił doktór. - Radzę nie mieszać
14 II,13|        Maruszewicz...~Wokulski pochwycił się za głowę.~- I pani wierzy
15 II,15| Wokulski zepchnął go z siebie, pochwycił za kołnierz i jednym szarpnięciem
16 II,17|           Masz rację...~Doktór pochwycił go za rękę i gwałtownie
17 II,17|     zwiększy moje dochody... - pochwycił Wokulski. - Nie, książę,
18 II,17|  należności po roku i dłużej - pochwycił Wokulski. - My obaj, mości
19 II,19|        Jak pan to rozumiesz? - pochwycił Rzecki, któremu rozmowa