Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |         drogi - a ludzie prości mówili: oto musi być pan z panów.~
 2  I,9 |       razy dostali dobry chleb, mówili, że musiał być pieczony
 3  I,10|  śmiałem... Bałem się, żeby nie mówili o mnie, że Żyd musi się
 4  I,18|     jakiś szlachcic z Wołynia - mówili eleganci. - Aleco on ma
 5 II,1 | domyślił się, żeśmy tylko o nim mówili? i co on, biedak, czuł mając
 6 II,1 |           Myślałem, że będziemy mówili z nią o interesach sklepowych,
 7 II,1 |     Sprzedał się starej babie - mówili znajomi - ten niby to Brutus...
 8 II,4 |         Niektórzy z nich wprost mówili, że mając do wyboru między
 9 II,6 |       się z nią naprzód. O czym mówili? Nikt nie wie, tyle tylko
10 II,8 |       przypomnieć sobie, o czym mówili w podobnych chwilach. Najczęściej
11 II,8 |       panny Felicji. Ale o czym mówili?... co on im sam odpowiadał,
12 II,9 |         ajent handlowy. Właśnie mówili coś o tym domu, co zawalił
13 II,11|       to być interesujące, gdyż mówili półgłosem:~"Ja panią widziałem
14 II,14|      zemdlała. O czym by jednak mówili, tego nie wie nawet Marianna.
15 II,17|  wyzyskuje... Co prawda, o mnie mówili to samo..."~Spojrzenie jego
16 II,17|         Zabił się chciwością! - mówili kupcy.~Na parę dni przed
17 II,17|      jego minioną działalność i mówili, że nieprędko znajdzie się
18 II,17|         po co. Bo nawet już nie mówili mu komplementów, ale coraz
19 II,17|   ożywił się i nabrał otuchy.~- Mówili - rzekł z uśmiechem - że