Tom, Rozdzial
1 I,3 | bęben, pałasz i skórzany koń z prawdziwym ogonem.~Wnętrze
2 I,8 | kiedy jeszcze na Nowy Rok koń mi padł.~- Cóż robisz?~-
3 I,8 | Wokulski.~- Nie śmiałem, panie. Koń odszedł, wóz u Żyda, kubrak
4 I,8 | furmana Wysockiego, któremu koń padł, i zdawało mu się,
5 I,8 | takim, co płacić nie mogą.~" Koń?.. " - szepnął Wokulski
6 I,8 | konia.~- Co się to stało?~- Koń złamał nogę - odparł wesoło
7 I,8 | spojrzał na delikwenta. Chudy koń z wytartymi bokami stał
8 I,8 | dopiero przypomniał mi się ten koń? - myślał Wokulski - dlaczego
9 I,8 | trwożne spojrzenia jak ów koń ze złamaną nogą. Każda uboga
10 I,9 | powozu. Powiedz, że nam koń zachorował.~- Na kiedy jaśnie
11 I,10| dzieciństwie!) - w oknie talerze, koń i skaczący kozak... Ktoś
12 I,12| spuszczając oczy.~- Gdzie jest koń?.~- W maneżu Millera.~-
13 I,12| panów i jedna dama jeździli, koń za koniem, wzdłuż ścian
14 I,12| Przekona się pan baron... Koń miał koler!... Ha! Ha! Ha!... -
15 I,13| Nagroda trzysta rubli; koń wygrywający ma być na miejscu
16 I,13| pańską klaczą ścigał się jego koń i - przegrał. Hrabia jest
17 I,15| błazeństwa, jak własny powóz i koń wyścigowy, to już frak muszę
18 II,4 | A skąd pan wiesz, że koń nie jest krową? - odpowiedział
19 II,8 | za rok..."~W tej chwili koń jego wyrzucił głową i zarżał;
|