Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |        brzegiem nędzy i upadku. Każde mizerne dziecko wydawało
 2  I,9 |         biedą i brakiem opieki. Każde znalazłoby w drugim to,
 3  I,11|      sercem, krwią. Wierzył, że każde społeczeństwo składa się
 4  I,12|       parę żelaznych balkonów i każde piętro zbudowane w innym
 5  I,16|         tylko dokładnie widział każde drgnienie fizjognomii swoich
 6  I,17|      każdy ruch, każdy uśmiech, każde spojrzenie i każdy wyraz
 7  I,18|       że coś z tego być może... Każde dziecko pojęłoby od razu,
 8 II,2 |    przychodzi do nich wizytą, i każde ziarno kaszy, które sypią
 9 II,3 |       nie marnuje się tu praca: każde pokolenie oddaje swoim następcom
10 II,6 |         Takie dobre zajęcie jak każde inne!... "Zapewne - szepnął
11 II,8 |         między potwory... Wtedy każde drzewo wydaje mi się istotą
12 II,8 |        owinąć gałęźmi i udusić; każde ziele w zdradziecki sposób
13 II,8 |       nawet, jak jest mi drogie każde jej słowo, których tak mało
14 II,10|         powinna była wstrząsnąć każde szlachetne serce.~Już nawet
15 II,12|   cudownego, coś bajecznego!... Każde ziarnko wygląda tak, jakby
16 II,13|         w katalogu adres.~Odtąd każde popołudnie spędzał u państwa
17 II,15|     słuchał. Zdawało mu się, że każde słowo Starskiego i panny
18 II,15| wszystko drży, każda kosteczka, każde włókno nerwowe...~A ten
19 II,17|  przemysłowy i handlowy, a więc każde ich ekonomiczne zwycięstwo