Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |   ryzykować, nawet - cierpliwie czekać...~- Mówisz na podstawie
 2  I,13|         formalny zator i musiał czekać z kwadrans, pożerany niecierpliwością,
 3  I,19|        On nie wie, a Suzin może czekać z tą sprawą najwyżej kilka
 4  I,19|      procent, to ja będę musiał czekać rok... ~Panna Izabela zerwała
 5  I,19|        ludzie umieją cierpliwie czekać, usidlać, nawet wszystko
 6  I,19|  dwadzieścia tysięcy... ~- Ależ czekać nie mogliśmy, skoro kamienicę
 7  I,19|           Toteż że nie mogliśmy czekać, straciliśmy, a Wokulski
 8  I,19|       Wokulski zyska, gdyż może czekać. Panna Izabela po tej uwadze
 9 II,2 |         więc nie masz obowiązku czekać...~Obu paniom łzy nabiegły
10 II,3 |         która od trzeciej miała czekać na schadzkę w czytelni. ~"
11 II,3 | Wokulski ~- Mam zgłosić się czy czekać na pańskie wezwanie? - spytał
12 II,4 |         grobem. ~"Na co mam już czekać?... czego dowiem się?...
13 II,4 |        szkapa: kilka lat musisz czekać, zanim urodzi ci nowego
14 II,5 |         Cóż się stało?~- Musimy czekać na konie - prawił baron. -
15 II,10|     pani Misiewiczowa.~- Trzeba czekać na proces - przerwał Wokulski -
16 II,11|    mówię:~- No, chyba nie ma co czekać. Idźmy, bo te panie spać
17 II,15|        panna Izabela.- Musi pan czekać na pociąg, a w takim razie
18 II,16|        ja zaś mam zwyczaj długo czekać, nim komu nawymyślam. Lisiecki
19 II,17|            O!... to po cóż mamy czekać na wątpliwe rezultaty postępu?