Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |  szlafmycę, biegł pod piec do wielkiej miednicy, w której mył się
 2  I,9 |       słysząc szelest sukni w wielkiej galerii.~"Ona..."~Podniósł
 3  I,10|     czyli obiad, odbyła się w wielkiej sali Hotelu Europejskiego.
 4  I,15|   baletniczkach; zajmowało go wielkiej doniosłości pytanie, które
 5  I,16|        rzekł pan Tomasz tonem wielkiej serdeczności. - Wszystkie
 6  I,18|     sprężyna. Biegnie boso do wielkiej miednicy, oblewa się cały
 7 II,1 |     niższe, i to jest powodem wielkiej śmiertelności między nimi,
 8 II,2 |     lecz nie zdradzającą zbyt wielkiej inteligencji. Ukłoniła się
 9 II,3 |     bardzo regularne, postawa wielkiej damy. ~Milcząc wskazał jej
10 II,3 |       na rękach i drzemał, ku wielkiej uciesze garsonów i gości. ~
11 II,7 |    może nie ma powodu do zbyt wielkiej uciechy,. Starski z takim
12 II,10|   nogę, co jest chyba dowodem wielkiej skruchy.~- Podlec - mruknął
13 II,13|    łaski pańskiej, zemdliło z wielkiej litości, kiedym to usłyszał.
14 II,13|  swoich pań i zawiadomił je o wielkiej nowinie.~- Nie wiem, czy
15 II,16|  agituje?... Bo spodziewa się wielkiej wojny. I nie na tym koniec,
16 II,17|      słysząc, jak mówi o swej wielkiej ofierze dla dobra rodziny,
17 II,17|       szukałem jakiejś rzeczy wielkiej i nieznanej; a ponieważ
18 II,19| myślał - wziął się do jakiejś wielkiej roboty, Ochocki jedzie do