Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |         św. Janie, tak że nawet twoja suma spadnie.~- Jak to -
 2  I,6 |         rzekła - przesadzasz. Z twoją energią i taką genialną
 3  I,8 |       się; jedyny to ratunek na twoją chorobę.~- Dlaczegożeś ty
 4  I,9 |          Jestem stara kobieta i twoja przyjaciółka, panie Wokulski -
 5  I,10|        już był za granicą. Bo i twoja ciotka, mówię ci - tu zniżył
 6  I,10|          Stary Raczek, co się z twoją ciotką ożenił, to wiesz -
 7  I,16|   zatrzymał. Więc, Romeo - rzuć twoją nazwę, a w zamian za to,
 8  I,17|    stołuje się u was, niech jej twoja żona pierze bieliznę...Niech
 9  I,17|         nawoził... ~- Dobrze. A twoja żona niech zobaczy, co jej
10 II,7 |  ochronę... Powiem ci, Belu, że twoja ciotka nigdy już nie będzie
11 II,7 |     samych pobudek, dla których twoja ciotka usiłuje dziś lekceważyć
12 II,7 |      przyjdą, a pierwszą będzie twoja ciotka, jeżeli zdarzy się
13 II,8 |       Węgiełka: ~- Ciekawa jest twoja historia... ale powiedz
14 II,9 |      Rzecki nie tylko uwodzi ci twoją kochanicę, ale jeszcze okrada
15 II,14|         i parę pantofli. Weź na twoją miarę, bo wy obaj, biedacy,
16 II,14| Krzeszowskiej...~- Stawska była twoją kochanką...~- Przepraszam.
17 II,17|     spółkę porzucasz... Kariera twoja skończona.~Wokulski spuścił
18 II,17|   Stawską?... Przecież to jakby twoja ofiara...~Wokulski schwycił