Tom,  Rozdzial

 1  I,16|      zawód. Wielki tragik włoski, Rossi, znany jej i ciotce jeszcze
 2  I,16|           siostrzenicę. Tymczasem Rossi nie przyszedł; przysłał
 3  I,16|           laty, właśnie w Paryżu, Rossi był ideałem panny Izabeli;
 4  I,16|          silne rumieńce... No - i Rossi nie przyszedł!... ~A tak
 5  I,16|          I tyle. Ale niech żałuje Rossi, że jej nie widział! ~Po
 6  I,16|         Gdyby też nagle wszedł tu Rossi?"~Nawet byłoby lepiej tu
 7  I,16|           nimi podobieństwo: on - Rossi, aktor, a ona - panna Łęcka.
 8  I,17|        najbliższym przedstawieniu Rossi może mieć ich raczej za
 9  I,17|        nad sercami tysięcy... Sam Rossi mówi, że wolałby o rok wcześniej
10  I,18|         rzekł: ~- Mój drogi, dziś Rossi gra Makbeta, siądź z łaski
11  I,18| wrzaskliwe okrzyki: "Brawo, brawo Rossi!..." Zdawało się nawet panu
12  I,18|  nieusprawiedliwione podejrzenie. Rossi bowiem grał znakomicie i
13  I,19|        dobroczynne?... A... a ten Rossi, któremu tak gorąco przypatruje
14  I,19|      człowiek - rzekła w sobie. - Rossi nie byłby tak zadowolony
15  I,19|         Izabeli Starski jako mąż, Rossi jako pierwszy platoniczny
16 II,1 |   Napoleona III, i ten niby aktor Rossi, Włoch...(Włochy gwałtem
17 II,3 |     kochanek, Ochocki trzeci... A Rossi?...Rossi, któremu ja urządzałem
18 II,3 |      Ochocki trzeci... A Rossi?...Rossi, któremu ja urządzałem klakę