Tom, Rozdzial
1 I,7 | Ale bo jak ona na mnie patrzyła, to ach!... - westchnął
2 I,8 | ubrana w białą suknię. Nie patrzyła na scenę, która w tej chwili
3 I,14| stanowisko...~Panna Izabela patrzyła na cacka ustawione na biurku
4 I,16| i czarno ubranej, która patrzyła na niego z przestrachem.
5 I,16| zsiniała, panna Izabela patrzyła na Wokulskiego prawie życzliwie.
6 I,16| kupiłem jego konia... ~Chwilę patrzyła na niego z łagodnym uśmiechem. ~-
7 I,17| zamykały się jej i otwierały; patrzyła w ziemię, a na rzęsach jej
8 I,18| Rossim... Jak ona na niego patrzyła, jak się nawet czasami zapominała
9 I,19| Mówiąc to zdławionym głosem, patrzyła z trwogą na ojca; obawiała
10 I,19| twarzy panny Izabeli, która patrzyła na niego z lekkim zdziwieniem,
11 II,1 | zachodzi tu do sklepu?..." Jak patrzyła na drzwi prowadzące do sieni
12 II,2 | złożyła ręce, a pani Stawska patrzyła na mnie wielkimi oczyma.
13 II,6 | się na siodle i uważnie patrzyła w stronę błękitnego lasu,
14 II,7 | ze Starskim. Ona tak samo patrzyła na Starskiego. a on miał
15 II,7 | Zatrzymała się w alei i patrzyła mu w oczy, z niepokojem
16 II,8 | postępach cywilizacji... Ona patrzyła mi w oczy tak, iż głowę
17 II,12| Izabela z takim zachwytem patrzyła na mówiącego, w taki sposób
18 II,17| kiedy czytała, czy na co patrzyła z uwagą... Istny kawał mięsa
|