Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |          do tej samej podstawki - para mosiężnych lichtarzy do
 2  I,5 |         dolinie zasnutej dymami i parą było obozowisko zbuntowanych
 3  I,6 |  trzymając kartę nad głową. Dym i para, kotłujące w dolinie, chwilami
 4  I,8 |  śmieciarki i jedna kochająca się para, złożona z trędowatej kobiety
 5  I,17|        których gdzieniegdzie, jak para czarnych brylantów, błyskają
 6  I,18|         nowa grupa osób. Jest tam para małżonków należących, zdaje
 7 II,1 |         że z piwnicy wydobywa się para czerwonych rąk. Ręce te
 8 II,2 | Maruszewicz - pomyślałem. - Ładna para..." ~- Ja jestem zupełnie
 9 II,2 |            jaka by to była piękna para; ale i cóż z tego, kiedy
10 II,3 |            Idąc od głowy pierwsza para jej nóżek opiera się na
11 II,3 |        cmentarz Montmartre. Druga para (nóżki krótsze) na lewo
12 II,6 |       machnął batem w powietrzu i para dzielnych siwych koni ruszyła
13 II,6 |            Nie umie powozić nawet parą koni, a rwie się do czwórki.
14 II,6 |       Kazio i Kazia, jaka dobrana para, co?... Zdaje się, że nawet
15 II,7 |           ręce w kieszenie. Młoda para rozmawiała tak krzykliwie,
16 II,8 |           łódka z siedzącą w niej parą i dwa białe łabędzie ze
17 II,11|       będę natrętny?...'~- Piękna para! - rzekłem półgłosem do
18 II,15|       cali od głowy obryzgując go parą i gorącym popiołem. Na chwilę