Tom,  Rozdzial

 1  I,12|     spytał Wokulski przeglądając papiery.~- Natychmiast.~- Po obiedzie
 2  I,12|      osiem sturublówek i schował papiery. W chwilę później młody
 3 II,1 |       jak dziecko, zawinął swoje papiery w czerwoną chustkę i wyszedł
 4 II,1 |      zamiast piaskowego, a swoje papiery obwijał w chustkę niebieską.
 5 II,1 |          syna, kładł na kolanach papiery - i mówił głosem cichym
 6 II,3 |       fotelu i zaczął przeglądać papiery, wszedł lokaj w błękitnym
 7 II,10|   Tymczasem głowa Mimi spadła na papiery. Sędzia spojrzał wewnątrz
 8 II,13|  niecierpliwie odsunął od siebie papiery.~- Co ja mu pomogę - mruknął. -
 9 II,14|    fatalne dokumenta. - Czy o te papiery panu chodzi?~- Pan pytasz?...
10 II,14|      mówił Wokulski przeglądając papiery - mógłbym panu w tej chwili
11 II,14|      pełnoletni, więc...~Rozdarł papiery i kawałki ich oddał Maruszewiczowi.~-
12 II,17|     wystarczy procent, jaki dają papiery. Aaa... i tego za dużo.~-
13 II,17|      trzema miesiącami dostał te papiery, kto wie, co by dziś było?...
14 II,17|          ironia losu!..."~Rzucił papiery na biurko i przypomniał
15 II,17|          Zjednoczone, Chiny, ale papiery pani Stawskiej nie dawały
16 II,17|           ale... Mam tu urzędowe papiery o śmierci Ludwika Stawskiego.~
17 II,17|       doniosę o tym biedaczce, a papiery ty sam zawieź i... oświadcz
18 II,17| interesów i zamieniam majątek na papiery.~- Jeżeli na listy zastawne