Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |                 obcinał knotów. Żelazne łóżko z bardzo cienkim materacem,
 2  I,2 |            środek pokoju i rzuciwszy na łóżko szlafmycę, biegł pod piec
 3  I,5 |                 niego nie zginą srebra; łóżko przywodziło na myśl bezpieczny
 4  I,10|                potem rzucił się na moje łóżko szlochając jak dzieciak.~
 5  I,10|           ścianą naprzeciw moje żelazne łóżko, dubeltówka i pudło z gitarą...~-
 6 II,1 |               rzucał się na nie posłane łóżko. Czasami zamiast niego przychodziło
 7 II,3 |               mahoniowe meble, szerokie łóżko pod baldachimem i szafę
 8 II,3 |                  Wokulski rzucił się na łóżko, Suzin wyszedł na palcach
 9 II,3 |              pokój jak jego, takie samo łóżko z baldachimem, a na nim...
10 II,4 |               szafę wmurowaną w ścianę, łóżko okryte podartą kołdrą, z
11 II,7 |            zdmuchnął ją i rzucił się na łóżko.~Przez dwa następne dnie
12 II,8 |              czy na jej koszulę, czy na łóżko, czy na podłogę, zaraz zamieniała
13 II,11|                 sznurze kufer, a po nim łóżko.~No i cóż pan na to?" -
14 II,13|                zacznie do mnie chodzić, łóżko prześciełać, pokrajanie
15 II,14|                 jeszcze musiano zanieść łóżko, stół, parę krzeseł i miednicę
16 II,17|              zobaczywszy świeżo posłane łóżko nie pił herbaty, ale rozebrał
17 II,19| rekonwalescencja pana Ignacego. Opuścił łóżko, potem szlafrok zamienił
18 II,19|                sam prawie zaniósł go na łóżko i przysiągł sobie, że już