Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |      może wydalić.~- Powiedz mi, kuzynko - mówi pięknym kontraltowym
 2  I,9 |        Jakże jesteś dziś piękna, kuzynko - rzekł książe ściskając
 3  I,9 |         się książę. - Pozwolisz, kuzynko, przedstawić sobie pana
 4  I,13|         francusku:~- Cieszę się, kuzynko, że twoi wielbiciele triumfują...
 5  I,13|        głos barona:~"Cieszę się, kuzynko, że triumfują twoi wielbiciele...
 6  I,14| wyścigach. Upewniam cię, kochana kuzynko, że jest to ten sam ząb,
 7  I,19|      zawołał: ~- Jakżem kontent, kuzynko, że cię znowu mogę przywitać!... ~
 8  I,19|     Spróbuję i jeżeli pozwolisz, kuzynko, w twoim towarzystwie. Gdyż
 9 II,7 |  piorunujące wejrzenie.~- To my, kuzynko, będziemy trzymać się razem -
10 II,12|      zagadkowe słowa:~- Szanowna kuzynko, trzymasz w ręku niezwykłego
11 II,13|        gniew.~- Bardzom kontent, kuzynko, że tak prędko poznałaś
12 II,13|      rozpoczętą.~- Przegrasz ją, kuzynko, nawet w tych punktach,
13 II,15|    bronisz swoich protegowanych, kuzynko - mówił drwiącym tonem Starski.~
14 II,15|         majątek...~- Bierzże go, kuzynko, i mnie pożycz ze sto tysięcy...
15 II,15|      roześmiał się.~- Nie wejdę, kuzynko, dopóki sama mnie nie wezwiesz;
16 II,15|         pod płaszczykiem.~- Tak, kuzynko - mówił. - Takiej jak ty
17 II,15|        Izabelą.~- No, już daruj, kuzynko - rzekł - ale z takim pośpiechem
18 II,15|       Czy każesz sobie co podać, kuzynko?~- Niech mi dadzą wody sodowej.~