Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |        że już musi być wpół do dziesiątej. Letkiewicz jestem, gałgan
 2  I,2 |    Rzecki, że już jest wpół do dziesiątej? Stanął mi zegarek.~- Dochodzi
 3  I,3 | doświadcza ludzkich potrzeb. O dziesiątej wieczorem gdzieś znikał.~
 4  I,9 |      że dziś położy się spać o dziesiątej i jutro, gdyby chciał, wstanie
 5  I,9 |        chciał, wstanie także o dziesiątej przeleżawszy dwanaście godzin
 6  I,10|        sklepu...~Gdy zaś około dziesiątej wieczór, ubrany w półkożuszek
 7  I,10|      ciasny, więc ledwie około dziesiątej zajechaliśmy do Warszawy.
 8  I,11|      początkach czerwca, około dziesiątej wieczorem, siedzieliśmy
 9  I,12| puszczeniem go na wyścigi... O dziesiątej będzie u mnie Maruszewicz,
10  I,18|      rozmowy "panów" i punkt o dziesiątej mówi do Lisieckiego: ~-
11  I,19|     ich majątku. Dopiero około dziesiątej rano obudziła ją panna Florentyna
12 II,1 |   przed szóstą i czytał. Około dziesiątej biegł na kursa, potem znowu
13 II,8 |   aniżeli w salonach..."~Około dziesiątej wieczór wszedł do jego pokoju
14 II,10|    jestem kobietą!~Kiedy około dziesiątej wieczór żegnałem moje damy,
15 II,10|      dzień (sprawa miała być o dziesiątej) już o ósmej pojechałem
16 II,10|        się z Bogiem do wpół do dziesiątej, a ja nieszczęśliwy (był
17 II,15|       każdy biały anioł jest w dziesiątej części prostytutką; no i
18 II,19|      niezwykłej, bo o godzinie dziesiątej rano. Cisnął kapelusz na