Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |           Ojciec nigdy nie zaciąga długów w mieście. Każdy wierzyciel
 2  I,6 |    dlaczego pozwolił na zaciąganie długów u Mikołaja?... A jeżeli
 3  I,16|    dyspozycji, a nie mógł zaciągać długów bez narażania swego kredytu. ~-
 4  I,17|          Izabelę, ja wydobędę go z długów." Uczucia spokoju i niezachwianej
 5  I,17|            sposobie wydobycia go z długów, to o Obermanie, którego
 6  I,17|        parę nowych chorób i trochę długów, więc - sytuacja jasna:
 7  I,18|          Po spłaceniu hipotecznych długów zyskuje pan trzydzieści
 8  I,19|                  Zatem mamy więcej długów niż parę tysięcy?... - Tak...
 9  I,19|        szkodzi. Kto dzisiaj nie ma długów! ~- Cóż byś powiedziała,
10  I,19|           dla spłacenia żydowskich długów, tak... na... siedem, sześć
11  I,19|      Izabela. ~- Spłacanie dawnych długów często prowadzi do zgody. ~
12  I,19|               A teraz co się tyczy długów... ~- Suma dwa do trzech
13 II,11|         których ja nic nie wiem.~- Długów ani grosza - mówię - a po
14 II,14|          trzydzieści tysięcy rubli długów...~- Przepraszam!... Mam
15 II,14| trzydzieści dziewięć tysięcy rubli długów, jeżeli mnie pamięć nie
16 II,14|       spłacić czterdzieści tysięcy długów. I ja pokażę, że umiem pracować...~-
17 II,14|        życzył sobie przejmować ani długów, ani wierzytelności dawnej
18 II,17|            ma ze sto tysięcy rubli długów.~Nastało długie milczenie.